Interview | Olympisch schaatskampioene Achtereekte geniet van nieuw fietsavontuur bij Jumbo-Visma Vrouwenwielrennen
Vrouwenwielrennen

Interview | Olympisch schaatskampioene Achtereekte geniet van nieuw fietsavontuur bij Jumbo-Visma

Interview | Olympisch schaatskampioene Achtereekte geniet van nieuw fietsavontuur bij Jumbo-Visma

Van de schaats naar de fiets: een wereld van verschil. Van rondjes 31 laag, naar koersen van 150 kilometer in het hooggebergte. Het was een hele transitie voor de 32-jarige Carlijn Achtereekte, toen zij halverwege 2022 de overstap maakte van het schaatsteam naar het wielerteam van Jumbo-Visma.

De winnares van Olympisch goud op de Winterpelen van Pyeongchang in 2018, waar zij de beste was op de 3.000 meter, heeft ze haar eerste halve seizoen als wegwielrenster erop zitten. Vlak na het trainingskamp in het Spaanse Sant Feliu de Guíxols sprak de Overijsselse met In de Leiderstrui om terug te blikken op haar overstap vanuit het schaatsen naar de wielersport.

Carlijn, hoe was je eerste jaar als wielrenster?

'Het was natuurlijk maar een half jaar. Ik ben in juni aangesloten: eerst heb ik nog een schaatsseizoen afgerond. Maar het was heel leuk. Ik heb al mooie wedstrijden gereden. Het was wel een beetje een sprong in het diepe, omdat ik nog zo veel moest leren. Maar achteraf is het zo goed gegaan. Ik heb super mooie kansen gehad en ik ben blij dat ik het mag voortzetten. Ik kijk nu al uit naar mijn eerste voorjaar.'

Was het wat je ervan had verwacht voordat je de overstap zou maken?

'Ik weet niet exact wat ik ervan had verwacht. Ja, dat het compleet iets nieuws is. Je kijkt natuurlijk altijd via de televisie, maar het is mij beter afgegaan dan ik in eerste instantie dacht. Het niveau is wel heel hoog. Vooral het rijden in een peloton en positioneren is nieuw. Er komt zo veel meer bij kijken, dat heb ik misschien wel onderschat. Ik heb jarenlang wel in de topsport gezeten, maar de fiets is wel andere koek. Het is niet alleen fietsen. Dat maakt het wel leuk, dat ik nog op deze leeftijd kan blijven ontwikkelen.'

Interview gaat verder onder de foto.

Wat is jou het meest bijgebleven?

'Het samen voor iets rijden. Een bergtrui samen bemachtigen en onderdeel van het team zijn bijvoorbeeld. In Noorwegen reed ik samen met Marianne (Vos, red.) in het team. Daar pakte ze uiteindelijk vier overwinningen. Als je daar een stukje aan kan bijdragen en haar kan helpen, voelt dat bijna als zelf winnen. En in het schaatsen ben je vaker alleen, daar is dat teamgevoel er niet zo. Dat vond ik wel heel mooi aan de sport.'

Als ik jou zo hoor, heb je geen spijt gehad van jouw overstap?

'Nee, nee. Ik vond het wel moeilijk om van het schaatsen afscheid te nemen, maar uiteindelijk is het ook een proces geweest en kan ik terugkijken op een hele mooie carrière. En het is goed zo.'

Wat voor conclusies kun je na zo een eerste half jaar trekken?

'Ja, lastig nog. Ik weet ook nog helemaal niet wat voor type renster ik ben. Ik denk dat er zeker nog kwaliteiten liggen die ik kan ontwikkelen. Waar het gaat eindigen? Geen idee. En wat voor soort wedstrijden mij liggen? Weet ik eigenlijk ook niet. Het is eigenlijk nog een groot avontuur. Ik heb er alleen maar zin in.'

Tijdens de teampresentatie zeiden een aantal teamgenoten van jou, dat ze jou nog wel eens wat tips meegeven. Wat zijn dat voor tips?

'Slimmer uit de wind rijden, hoe je naar voren rijdt, dus positioneren. Hoe je tactisch naar een wedstrijd kijkt, wanneer je moet aanvallen. Meer dat soort dingen. Kijk, hoe ik moet leven als een topsporter hoef je mij niet te leren, maar puur het fietsen zelf, het spelletje, daar kan ik alleen maar van leren en kijken hoe zij dat doen.'

Riejanne Markus zei daarentegen ook, dat jij jouw teamgenoten andersom ook wel wat meegeeft. Welke tips kan jij overbrengen?

'Gewoon hoe je moet focussen, hoe je moet leven als topsporter. Hoe je doelen stelt en daar echt dedicated naar toe leeft. Met mijn ervaring kan ik daar veel bij bijdragen. Vooral bij de jonge meiden, hoe je bijvoorbeeld met zenuwen omgaat.'

Is dat dan ook nu een beetje jouw rol in het team ?

'Misschien wel in de toekomst, ja. In het spelletje zelf kom ik nog ervaring te kort, maar ik denk zeker dat de leiding een rol in mij ziet, dat ik ook met mijn ervaring de jonge meiden kan bijleren en aansturen. En dat vind ik ook leuk.'

Interview gaat verder onder de foto.

Wat vind je tot nu toe het leukste?

'Zware koersen, en een beetje op en af. Dus ook wel met wat klimmetjes erin. Mijn droom is wel om ooit de Amstel Gold Race te rijden, en natuurlijk de Tour de France. Maar dat is aankomend jaar nog niet aan de orde denk ik. Daar moet ik klaar voor zijn. Maar uiteindelijk zullen de zwaardere ritten mij wel liggen. maar ook dat blijft een ontdekking.'

Als je kijkt naar jouw ontwikkeling. In hoeverre ben jij het laatste half jaar verbeterd?

'Dat gaat met stapjes. En ook wel met ups and downs. Omdat ik ook uit een schaatsseizoen kwam, heb je ook wel geleden, dus daar moet je wel nog van bijkomen. Het grote verschil is, ik trainde al heel veel, maar wel op een andere manier. Ik trainde relatief weinig uren op een fietst. Dat moet nu op getuned worden. Dat gaat steeds beter, maar mijn lichaam moet daar ook aan wennen.'

Wat is dan het grote verschil met schaatsen als je kijkt naar het team?

'Schaatsen is wel in een team, maar je doet het individueel. Uiteindelijk wil je elkaar eraf rijden in de races en bij het wielrennen heb je elkaar nodig. Dan ben ik net zo belangrijk als de kopvrouw of een andere knecht. Ja, dat is wel veel mooier samen.'

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws