WK in Rwanda is medische megapuzzel, maar Belgische bondsarts vreest voor één iets het meest: 'Dan is het repatriëren'

Op donderdag reist een eerste Belgische delegatie af naar Rwanda voor het WK wielrennen. Remco Evenepoel, Florian Vermeersch, Ilan van Wilder en Marthe Goossens zijn de renners en renster die zondag de tijdrit rijden en dus al op tijd die kant op gaan. Waar zij als renner allemaal medisch gezien rekening mee moeten houden? Een hele hoop, zo blijkt uit de woorden van Belgische bondsarts Kris Van der Mieren bij HLN.

'We zijn een jaar geleden al gestart met de voorbereiding op dit WK', begint Van der Mieren zijn verhaal. Het proces begon bijvoorbeeld met de juiste inentingen. Een blik op de website van de GGD leert dat vaccinaties zoals Gele Koorts, DTP en Hepatitis A worden aanbevolen, maar ook prikken zoals Bof, Mazelen, Rode Hond worden doorgaans gehaald.

'Vaccineren is niet verplicht, maar wordt wel sterk aangeraden', zegt de Belgische bondsdokter. 'Er is weinig discussie geweest, er zitten geen antivaxers tussen.' Ook met de eventuele bijwerkingen is rekening gehouden. 'Ik kan spreken voor de hele groep: iedereen is er goed op tijd aan begonnen.'

Door het hoge risico op malaria wat er in Kigali heerst, zullen de vaccinaties niet genoeg zijn. De renners zullen een pil per dag moeten nemen om dat risico te bereken. Een besmetting zou blijvende gevolgen kunnen hebben. 'Ook daar is iedereen over gebrieft', aldus Van der Mieren.

Lees verder onder de foto!

Malaria, drinkwater, salmonella...

Geen zorgen voor wie zijn pilletjes vergeten is, want de bondsarts heeft zelf alles extra mee. Gedubbelcheckt en wel, trouwens. 'Vorige week heb ik op een voormiddag alle vervaldata gecheckt. Ik heb de lijst ook eens vergeleken met wat ik in 2022 meehad naar Wollongong in Australië: dat verschilt amper.'

Wel anders dan Wollongong zijn de vele antimuggensprays en muggennetten. Die zijn broodnodig, weet Van der Mieren. 'De meeste tropische ziekten worden verspreid door muggen. Preventie is het belangrijkste. Het wordt 24 uur per dag spuiten en insmeren. Ik zal iedereen ook aanraden om lichtgekleurde kledij te dragen: die zou muggen meer afschrikken dan donkere kledij.'

Het volgende probleem dan. Het drinkwater in Rwanda is namelijk niet overal te drinken. Risico's zal de Belgische delegatie in ieder geval niet nemen. 'De kwaliteit is niet gegarandeerd. En dus nemen we geen enkel risico. Wassen is oké, maar voor al de rest zullen we flessenwater gebruiken of het water eerst koken.'

Zelfs om groente te wassen, zal het water eerste opgewarmd worden, want salmonella moet ten alle tijden voorkomen worden. 'Onze kookploeg heeft een heel belangrijke taak. Zij gaan heel wat extra werk moeten doen. Goed mogelijk dat zij op het einde van het WK meer calorieën zullen verbrand hebben dan onze renners', weet Van der Mieren.

Lees verder onder de foto!

Bondsarts vreest hondsdolheid het meest: 'Een infectie die niet behandeld wordt, is dodelijk'

Ook zullen de renners weer even terug moeten naar de coronatijd, daar de Belgen zo min mogelijk handen willen geven. 'Omdat er via het water dingen in iemands lijf kunnen komen die via fysiek contact verder doorgegeven kunnen worden. De lokale bevolking is daar deels tegen bestand, maar wij in Europa, met onze extreme aandacht voor hygiëne, zijn niet resistent.'

Toch is er voor Van der Mieren één echt groot gevaar: hondsdolheid. 'Dat is mijn grootste angst', aldus de dokter. 'Mijn enige echte angst eigenlijk. De kans dat iemand gebeten wordt door een hond met rabiës, is miniem, maar als het gebeurt, en het is een grote beet, dan gaat de gas open.'

Op dat moment zouden alle alarmbellen af gaan. 'Dan is het onmiddellijk repatriëren. Een infectie die niet behandeld wordt, is dodelijk, altijd, maar als je er snel bij bent en intensief behandelt met de juiste medicatie en wondzorg hoeft het niet fataal te zijn. Maar dat is specialistenwerk.'

Mocht dat echt het geval zijn, staat Van der Mieren in nauw contact met andere artsen. 'Ik weet in welke ziekenhuizen we daar terecht kunnen. Dat was mijn eerste vraag toen het WK aan Rwanda werd toegekend. We hebben ook een WhatsApp-groep met alle artsen van de deelnemende landen én de hoofddokter van de UCI.'