Strijdvaardige Jakobsen moet weer een dagje Pyreneeën zien te overleven: 'Hoop vooral op betere benen'

Fabio Jakobsen kwam in de eerste Pyreneeënrit als allerlaatste over de finish. De 'Hulk van Heukelum' finishte echter wel binnen de tijdslimiet en dus mag de welbespraakte sprinter ook in rit zes, die eveneens als pittige bergrit te boek staat, zijn handtekening op het startformulier zetten. Voorafgaand aan de 144 kilometer lange etappe, waarin onder meer de Col d'Aspin en de Col du Tourmalet bedwongen moeten worden, sprak de NOS met Jakobsen.

'Het gaat nog steeds niet al te best', opent Jakobsen zijn interview. Ook op dag vijf vertelde de sympathieke poulain van Patrick Lefevere dat hij zich niet goed voelde. Dat was in die rit naar Laurens ook te zien, daar Jakobsen al bij de eerste hoogtemeters direct moest lossen. Uiteindelijk kwam het dus toch goed en kan de 26-jarige Nederlander zich opmaken voor een nieuw dagje afzien in het bekende gebergte. 'De wonden zien er misschien rustig uit, maar ze zijn groot. Slapen is niet ideaal.'

'Als ik te langzaam bergop rijd, kunnen ze dat niet meer goedmaken in de afdaling', duidt Jakobsen het 'meekrijgen' van een paar helpers

'Ik kan eigenlijk niet naar rechts draaien', gaat Jakobsen verder over zijn kwaaltjes. 'Het is klote. Maar ik heb gisteren overleefd, dus vandaag moet het nog een keer', toont hij zich strijdvaardig. 'Hopelijk kan ik erbij blijven tot aan de voet van de Aspin en kan ik daarna een tempo rijden waarbij we weten dat ik niet in de problemen zal komen. Uiteraard krijg ik mijn ploegmaten mee, dus zij zullen in de afdalingen en de vallei doorrijden. Maar het gaat natuurlijk van mijn benen afhangen. Als ik te langzaam bergop rijd, kunnen ze dat niet meer goedmaken in de afdaling.'

Jakobsen komt tot de conclusie dat het weer vooral kijken naar de tijdslimiet zal zijn wat de klok slaat in Zuid-Frankrijk. 'Wat ik vooral hoop, is dat ik vandaag wat betere benen heb. Maar meestal is dat niet het geval', jammert hij. 'Ik heb vanmorgen wel een beetje proberen te rekken en strekken, maar een kneuzing is en blijft een kneuzing. Er zit veel vocht in. Je kan het lichaam bovendien maar tot een bepaalde hoogte helpen.'