Uijtdebroeks ziet 'jonkies' Evenepoel en Ayuso in wereldtop: 'Alles is al professioneel'

De afgelopen jaren weten jonge renners steeds vroeger de aansluiting met de top te maken. Tadej Pogacar, Remco Evenepoel, Olav Kooij en Juan Ayuso zijn op piepjonge leeftijd al wereldtop. Hoe komt het dat deze jonge kerels al zo goed zijn? Tour de l'Avenir-winnaar Cian Uijtdebroeks heeft er uitleg voor.

Pogacar was 21 toen hij zijn eerste Tour won. Evenepoel won op 22-jarige leeftijd de Vuelta en het WK op de weg. Ayuso is de jongste renner op het podium van een grote ronde sinds 1904. Hoe kan dit? Volgens Uijtdebroeks is de professionalisering bij de junioren de sleutel tot succes van jonge renners. 'Alles is al zo professioneel bij de junioren. Alle junioren hebben inmiddels een professionele trainer. Ook het materiaal is al van een hoger niveau. Dus in 2022 worden junioren al behandeld als beloften, sommigen zelfs al als profs. De onder 23-categorie is misschien zelfs niet meer nodig, want je maakt al enorme stappen als je naar de juniorencategorie gaat', aldus Uijtdebroeks in de podcast Band of Brothers.

Wel geeft de 19-jarige Uijtdebroeks een waarschuwing voor jonge renners: niet iedereen kan zo vroeg een topniveau aan. 'Het lichaam is misschien nog niet klaar om zulke lange afstanden te tolereren en om zo veel af te zien. Persoonlijk denk ik niet dat het goed is voor iedere renner om zo vroeg al deze stap te maken. Het trainen en de algemene professionele kant, dat is makkelijk. Maar het is een risico. Als je het trainingsvolume niet accepteert kan je jezelf afmaken.' Uijtdebroeks moest veel veranderen om mee te draaien met het profpeloton. 'Voorheen, bij de junioren, deed ik voor een koers niets anders dan rusten en eten. Nu is dat enorm veranderd. We trainen echt keihard, tot één of twee dagen van tevoren.'

De renner van BORA-Hansgrohe won in augustus als jongste renner ooit de Tour de l'Avenir. Dit jaar mag hij al regelmatig proeven van het profpeloton. Dat gaat niet altijd van een leien dakje. 'Voor een rit in de Saudi Tour werd er van gezegd dat ik de hele tijd van voren moest zitten, in de voorste waaier. Ik dacht toen al: dit wordt een hel voor mij om te overleven. Ik herinner me dat ik na misschien vijf kilometer al in de laatste waaier zat. Gelukkig kon ik met Thomas de Gendt een praatje houden.' In de vijfde en laatste etappe van de rittenkoers hield Uijtdebroeks het voor gezien.