Taco van der Hoorn had zo graag een Touretappe willen winnen, in zijn allereerste Tour de France. De kasseien-etappe op dag vijf leek de ideale kans en Van der Hoorn zat mee in de vlucht die ging strijden om de dagzege. Het verschil met winnaar Simon Clarke was na een lange sprint heel klein en dus stond Van der Hoorn na afloop te balen bij de camera van de NOS.
'Klote, echt klote! Kutzooi! Een fucking Touretappe, ik was zo dichtbij.' Daar zat geen woord Chinees bij. Van der Hoorn overdenkt meteen zijn sprint, die hij - na een late uitval van Neilson Powless - als eerste begon. 'Ik kon me koest houden toen Neilson aanging, het was niet aan mij om het gat dicht te rijden. Ik zat perfect en toen Boasson Hagen het gat had dicht gereden, wist ik dat ik moest gaan. Het was net te ver, dat wist ik ook wel, maar anders was ik het momentum kwijt. Ik ging net zitten voor de streep... Het is net niet.'
'Ik had misschien nog iets moeten wachten tot Hagen echt stilviel, dan had ik meer snelheid gehad', zo zoekt Van der Hoorn naar een beter scenario. 'Maar achteraf is mooi wonen, aan dat ik een mooie etappe heb gereden, heb ik nu niets. Het verschil tussen winst en tweede is zo groot, echt klote. Hier ga ik nog wel even slecht van zijn, want misschien krijg ik die kans nooit meer.'
Lees het artikel op de mobiele website