Brandon McNulty heeft de GP Miguel Indurain gewonnen. De wedstrijd in het noorden van Spanje kwam laat op gang, maar kende een spetterende slotfase. In de listige finale was de renner van UAE Team Emirates de beste in een sprint met twee. Maxim Van Gils werd tweede, Oscar Onley vervolledigde het podium.
Omstreeks 12.30 uur vertrokken de renners vanuit Estella-Izarra voor de start van de Grote Prijs Miguel Indurain. Een grotendeels golvend parcours zou volgen, met daarin enkele gecategoriseerde, maar niet al te zware hellingen. De moeilijkheid zat hem in de opeenstapeling van klimmen en dalen gedurende de dag, die 196 kilometers bevatte. Ook in de slotfase richting de start- en finishlocatie Estella-Izarra lagen nog enkele verraderlijke puisten. Een onvoorspelbaar decor dus!
Vrij snel vanuit de start zocht een zevental zijn heil in de vlucht. Louis Leidert (Lidl-Trek), de Nederlander Jetse Bol (Burgos-BH), Txomin Juaristi (Euskaltel-Euskadi), Xabier Azparren (Q36.5 Pro Cycling), Julius Johansen (Sabgal / Anicolor), Javier Serrano (Polti-Kometa) en José María García (Illes Balears) vonden elkaar en bouwden aan een voorsprong van een dikke zes minuten op het peloton. Daar hielden mooie namen als Jai Hindley, Juan Ayuso, Richard Carapaz en Simon Yates zich voorlopig schuil.
Bol toont zich ijverig in de kopgroep
Lange tijd bleef de wedstrijd overzichtelijk, tot vlak na halfweg koers. Het begon inmiddels te regenen in Spanje en hierdoor werd de situatie in het peloton onoverzichtelijker. Een hoop renners misten de slag. Meer dan een eerste selectie was dit echter niet. Vooraan streden de leden van de kopgroep om de bergprijs. Met nog zestig kilometer te gaan was de voorsprong van de vluchters een kleine drie minuten. Vervolgens kwam er een langere klimfase, waarin Bol en Juaristi met z'n tweeën overbleven.
Op dertig kilometer van de meet was het feestje van de mannen vooraan over. Het begon opnieuw flink te regenen. EF Education-EasyPost maakte het tempo op kop van het peloton. Op een stukje dat langer achtereen omhoog liep probeerde een groep met Andrea Bagioli en Oscar Onley te vertrekken, maar zij kregen weinig ruimte en op zo'n tien kilometer van de meet was het geen enkele ontsnapper gelukt om een gaatje te slaan.
McNulty plaatst perfecte aanval in zware en natte finale, Van Gils waagt ultieme poging
De spekgladde wegen bevorderden een geslaagde aanval niet in de finale. Op de laatste officiële klim kwam niemand weg, maar werd de elitegroep wel behoorlijk verder uitgedund. Het was wachten op een aanval op het laatste klimmetje, zo leek het. Maxim Van Gils zat goed namens Lotto-Dstny, Ion Izagirre en Brandon McNulty waren eveneens bij de pinken. Op een kleine acht kilometer probeerde de Amerikaan het zelfs, juist op het vlakkere stuk.
Achter McNulty verrichten Igor Arrieta en Pavel Sivakov het nodige afstopwerk, maar Stephen Williams had hier maling aan en ging. Hij kreeg echter de elite-bende weer achter zich aan. Het laatste muurtje lag om de hoek en McNulty had twaalf seconden. Van Gils kletste weg uit de grote groep, in de jacht op McNulty. Niemand kon de Belg beantwoorden. Hij reed pardoes over McNulty heen en lag plots in gewonnen positie. In de laatste kilometer lag de weg erg slecht en nat. Van Gils reed relatief voorzichtig en bleek nog niet van McNulty af: de Amerikaan kwam terug! Het werd een sprint tussen twee. McNulty stond stijf van de adrenaline en passeerde zijn Belgische vluchtmakker. Hij gaf niet meer af en won. Onley werd derde.
Uitslag GP Miguel Indurain 2024
Results powered by FirstCycling.com
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties