Soudal Quick-Step mag deze winter dan wel Remco Evenepoel zijn kwijtgeraakt, de ploeg kreeg vorige winter ook al een flinke verandering te verwerken. CEO Patrick Lefevere nam na tientallen jaren afscheid en schoof Jurgen Foré naar voren als vervanger. Belgisch journalist Michel Wuyts neemt het debuutjaar van de CEO onder de loep. Iemand als Lefevere opvolgen, dat kan toch helemaal niet?
'Lefevere kon een balans lezen, een complex gezelschap renners aansturen, Italianen met Belgen verzoenen, Quick-Step langdurig binden en met Zdenek Bakkala een toegewijd mecenas strikken', begint Wuyts bij HLN zijn analyse. Belangrijker nog: 'Hij was een winnaar. 1000 stuks in 30 jaar. Hij won ze naar eigen aanvoelen zelf.'
Zo ziet de Belg de Belg dat Lefevere 'immers vedette naast zijn kampioenen' was en zich dus het een en ander kon veroorloven. 'Sam Bennett en Julian Alaphilippe in de pers blameren, een kleinigheidje. Enigszins frivool aan een interviewtafel stamelen, ach kom, een flamboyante rakker vergaf je veel.'
'Enfin, als Museeuw, Bettini, Boonen, Devolder, Terpstra, Gilbert, Merlier en Evenepoel wonnen, schitterde zijn West-Vlaamse excellentie mee: van 2000 tot 2019 zeven keer ploegleider-manager van het jaar. Populair bij zijn kiespubliek en maatstaf aller maatstaven. Pertinente vraag: is er wielerleven na Lefevere?', vraagt Wuyts zich hardop af.
Lees verder onder de foto!
Wuyts ziet verschil tussen Foré en Lefevere: 'Daar waar Lefevere de camera liefhad...'
Het was dan aan Jurgen Foré om hem op te volgen. Of nou ja, opvolgen... 'Schrap dat woord. De Bill Clinton van de koers valt niet op te volgen. Imiteren zou ook dwaas zijn. Andere manager, andere leiderschapsstijl. Foré is hoger geschoold dan zijn voorganger en als topper bij audit- en consultancybureau Deloitte economisch breder geschraagd.'
Wuyts ziet verschillen tussen de twee ploegbazen. 'Daar waar Lefevere de camera liefhad, antwoordt Foré ingetogen als hem wat gevraagd wordt. "Gedaan met straffe en sappige oneliners, de tijd van saaiheid gaat nu in", sprak een kenner bij Foré’s aanstelling.' Toch kende Foré een geslaagd debuutjaar.
Zo werd er opnieuw veel gewonnen bij de Belgische ploeg. 'Ik tel na Foré’s eerste seizoen 56 stuks. Fraaie reeks van de eerstejaars uit Oost-Vlaanderen. En opmerkelijk, niet één van die zegepralen eist hij zelf op. Foré houdt het slim bij de verdienste van het hele team', analyseert Wuyts de manier van leiding geven.
Lees verder onder de foto!
'Mag een prijs ook uitgereikt worden voor een degelijk transferbeleid?'
Ook de transfers van de nieuwe baas vallen bij de Belg in de smaak. 'Mag een prijs ook uitgereikt worden voor een degelijk transferbeleid? Stuyven en Van Baarle tonen blijvend ambitie, Rex en Dainese versterken het sprintcontingent rond Merlier en veroveraar Magnier. Ook met Van den Bossche, Zana en Cras kocht Foré in de breedte slim in.'
Want ook het vertrek van Evenepoel moest opgevangen worden. 'Zonder hem verschuift het accent weer naar het verkommerde voorjaar en in ronden blijven Van Wilder en Landa niet verweesd achter', aldus Wuyts, die ook de rol van ploegleider Tom Steels looft. 'Hij is ploegleider én vaderfiguur. Jammer dat het werk van echte ploegleiders onderbelicht blijft bij de hyperfocus op de manager.'
Ook de naam Frederik Broché valt. 'Als performancecoach is Broché rechtstreeks verantwoordelijk voor het rendement van de sprinters Merlier en Magnier', weet Wuyts. 'De Fransman kwam te gespierd uit de onderbreking, Broché stuurde bij en effende het pad naar Pauls indrukwekkende seizoenslot. Merlier eindigde op 16, Magnier op 19 zeges. Samen goed voor 63 percent van het teamtotaal.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties