Beste Nederlander Ramon Sinkeldam kijkt met dubbel gevoel naar Unbound-winnaar: 'Dat weten ze en dat was niet eerlijk'

Afgelopen weekend vond er weer een editie van de loodzware gravelwedstrijd Unbound plaats en daarin deden weer de nodige Nederlanders mee. Ramon Sinkeldam was in de koningsklasse, 200 mijl, de beste Nederlander en deelt in een vermakelijke en leerzame aflevering van de Beyond the KOM-podcast zijn verhaal.

Sinkeldam bespreekt zijn relaas na Unbound met mede-ex-renner Lars van den Berg, waarin hij vertelde nog wel vermoeid te zijn. 'Combinatie van een koers van negen uur over de meest verschrikkelijke wegen in Kansas, 7,5 uur in de auto en een iets uit de hand gelopen avond na Unbound. Ik weet niet wat het meeste heeft bijgedragen', lacht de Noord-Hollander.

De Nederlander begon zijn wedstrijdrelaas. 'De start was om tien voor vijf 's ochtends. Het was volle bak koers. Het niveau is krankzinnig hoog. Elk jaar verbreken ze records en dat is niet voor niets. We reden een halfuur harder dan vorig jaar en de winnaar 45 minuten harder. Het is 326 kilometer en sommigen willen niet eens meer stoppen, die rijden dan een halve minuut weg. En dat dicht rijden kost zó veel energie.'

Lees verder onder de foto!

Sinkeldam: 'Buggy zat er ook wel heel erg vaak voor'

Uiteindelijk won de Nieuw-Zeelander Cameron Jones verrassend genoeg, wat volgens Sinkeldam bepaalde redenen heeft. 'Twee renners reden 250 kilometer op kop. Ik wil niet haten, want ze reden echt heel hard, maar die buggy zat ook wel heel vaak heel erg dicht ervoor. Dat weten ze en dat was niet eerlijk.' In Unbound rijden geen motoren, maar buggy's om bijvoorbeeld voor beelden te zorgen.

'Er zat een groep achter met Jasper Ockeloen en nog een aantal sterke renners. Die waren echt kilometers met tegenwind volle bak aan het draaien en het gat ging van drie, vier, vijf, zes, zeven minuten... als je met tien man achter twee aanrijdt.'

'Ik heb het niet gezien op dat moment, maar wel in het begin. Ik heb heel veel filmpjes gezien dat ze er vlak achter reden. En ik zeg niet dat ze het niet verdiend hebben, maar wel dat het niet helemaal eerlijk was. Zeker voor de jongens die erachter zaten', aldus Sinkeldam.

De ex-WorldTour-coureur had zijn tactiek vooraf op een bepaalde manier afgestemd. 'Jasper reed een heel goede wedstrijd, maar viel door een lekke band terug in mijn groep. Mijn tactiek was om zo lang mogelijk bij die favorieten te zitten. Ik voelde me goed en dacht dat ik dan wel terug in koers zou komen en mee zou kunnen doen voor een topresultaat. Mads Würtz Schmidt was voor mij topfavoriet, want die reed heel goed.'

Lees verder onder de video!

Sinkeldam zeer blij met eindresultaat in Unbound

'Door een snelle pitstop kwam ik er met zes sterke mannen voor te rijden, waarmee we vet goed rondreden tot aan de finish', vervolgt Sinkeldam. 'Op 85 kilometer van de finish schoot de kramp erin, na ruim zeven uur koers. Ik heb dit jaar één keer zeven uur gefietst dit jaar en nu ging ik ineens negen uur koersen, dus wat doe je dan? Ik ben door blijven rammen, hopend dat het zou verdwijnen, en op een gegeven moment ging het weer.'

'Ik ging op die heuveltjes op kop rijden, hopend dat ze zouden denken dat ik goed was. In de afdalingen ging ik dan hard door, waardoor zij dat gat op de heuveltjes op kop moesten rijden', lacht hij smakelijk. 'In de laatste veertig kilometer hoorden we dat er nog wat jongens voorzaten, zoals Joris Nieuwenhuis. Die had last van de hitte. Wij reden op een gegeven moment dus voor plek zes, en op elf kilometer zat ik plots alleen. Toen was ik dus zesde en daar ben ik dus superblij mee'. besluit Sinkeldam, die een week eerder al Gravellocos won.