Richard Carapaz heeft de eerste bergrit in de Ronde van Zwitserland weten te winnen. Mathieu van der Poel weerde zich kranig door in de vroege vlucht mee te gaan, maar moest zijn leiderstrui afstaan aan de Ecuadoriaan van INEOS Grenadiers.
Na het heuvelachtige begin van de Ronde van Zwitserland, was het echte klimmen nu eindelijk aangebroken. Gelijk vanuit de start was het klimmen geblazen voor de renners, met de Col du Pillon die meteen klaar lag. Een kickstart, alvorens er na een afdaling richting Aigle een redelijk vlakke passage van meer dan honderd kilometer volgde. In de finale zou het met Varenstrasse, Erschmatt en finish bergop in Leukerbad pas echt spannend worden.
Met de start en de klim van de Col du Pillon schoot het peloton uit de startblokken. De vele aanvallen zorgden voor een onrustige koers. Op de openingsklim wist niemand aan het peloton te ontkomen, totdat in de afdaling een bekende naam op het toneel verscheen. Niemand minder dan Van der Poel viel aan en hij kreeg twee vluchters met zich mee. Sergio Samitier (Movistar) en Hermann Pernsteiner (Bahrain Victorious) gingen samen met de Nederlander op de vlucht.
Van der Poel en co krijgen geen ruimte, INEOS, DQS, Astana en ISN in de achtervolging
Lange tijd was het peloton het niet eens met de samenstelling van de kopgroep en met name waarschijnlijk de aanwezigheid van Van der Poel. Gedurende dat kleine uur bleef de voorsprong rond de minuut hangen, totdat Claudio Imhof (Zwitserse selectie) wegsprong en aansloot bij de kopgroep. Dat was het signaal voor het peloton om de teugels ietwat te laten vieren. De kopgroep kreeg echter nooit meer dan vier minuten voorsprong, waardoor duidelijk werd dat de vluchters niet voor de winst reden.
Dat kwam vooral door het werk van een viertal ploegen. Israel Start-Up Nation (Michael Woods), Deceuninck-Quick-Step (Julian Alaphilippe), Astana-Premier Tech (Jakob Fuglsang) en INEOS Grenadiers (Richard Carapaz) hadden alle vier een favoriet voor deze etappe en misschien ook wel de eindzege in hun ploeg. Richting de zware Erschmatt, een klim van acht kilometer met een stijging van 8,4 procent gemiddeld, was daardoor de voorsprong van de kopgroep nog geen halve minuut. Daar was Imhof inmiddels al gelost op de klim en had Van der Poel laten lopen op het vlakke. Zo bleven Samitier en Pernsteiner samen over.
Van der Poel laat zich lossen, Tolhoek valt aan
Op de Erschmatt liet Van der Poel zich gelijk lossen. De Nederlander had zijn werk in de kopgroep gedaan en nam zo afscheid van de leiderstrui. Op die klim was het een andere Nederlander die in de aanval ging: Antwan Tolhoek. Movistar ging in de achtervolging, maar INEOS Grenadiers nam het snel van ze over nadat Tolhoek een halve minuut pakte. Ook Esteban Chaves sprong vervolgens weg uit die groep met favorieten.
Chaves, de pure klimmer van Team BikeExchange legde er direct duchtig de pees op, wat de doodsteek betekende voor Tolhoek. Daarachter werd het groepje favorieten ook al gereduceerd tot een man of tien, door toedoen van het tempo van Eddie Dunbar. Net voor de top van de voorlaatste beklimming plaatste Fuglsang zijn versnelling, waarmee het werk van Dunbar erop zat.
De in Zwitserland geboren Deen halveerde de vijftig seconden voorsprong van Chaves binnen mum van tijd, terwijl ook Alaphilippe zijn dalerskunsten etaleerde in de groep der favorieten. Met de slotklim naar Leukerbad in zicht zat alles nog op een zakdoek. Een manoeuvre van Chaves zorgde wel voor wat daver op het lijf, maar de Colombiaan bleef wonder bij wonder recht.
Fuglsang vat Chaves bij de lurven op slotklim, Carapaz primus
Aan de voet van de slotklim kwamen Fuglsang en Chaves samen, maar de samenwerking tussen hen leek niet ideaal te verlopen. Toch kon de achtervolgende groep, waarin Tolhoek op kop sleurde voor Sam Oomen, ook niet echt dichterbij komen. Een status quo-light volgde.
Op vijf kilometer van de finish kon Chaves het wiel van zijn kompaan niet meer volgen. Fuglsang denderde door, terwijl ook de groep der favorieten meer en meer moest toegeven op de ontketende Fuglsang. Hét moment voor Carapaz om zijn aanval te plaatsen. De rest kon niet mee met de Ecuadoriaan.
Waar we al zeiden dat Fuglsang sterk was, gold dat helemaal voor Carapaz. Eén keer met de ogen knipperen en de INEOS-renner was al bij Fuglsang. Hij probeerde erop en erover te gaan, maar Fuglsang toonde zich een taaie. In de laatste vijftig meter bleek de Ecuadoriaan toch de sterkste.
Uitslag etappe 5 en klassementen Ronde van Zwitserland 2021
Lees etappe 5 van de Ronde van Zwitserland terug via ons liveblog
Volg je het liveblog via de app? Klik dan hier voor de laatste updates!
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties