Column: Met dropper post en Scope Atmoz wordt technologie wellicht belangrijkste in dopingvraagstuk Wielrennen
Wielrennen

Column: Met dropper post en Scope Atmoz wordt technologie wellicht belangrijkste in dopingvraagstuk

Column: Met dropper post en Scope Atmoz wordt technologie wellicht belangrijkste in dopingvraagstuk

Team DSM rijdt komende zondag in Parijs-Roubaix rond met een zogenoemde Scope Atmoz in hun fietsen. Een techniek waarmee de renners met een druk op de knop hun bandendruk kunnen aanpassen. Een beetje meer, een beetje minder: het kan je zo aardig wat voordeel opleveren. Een vernuftigheid, zo wordt het genoemd. Het werpt echter ook de vraag op tot waar de innovaties allemaal gaan leiden. Rijden renners straks met tientallen knopjes op hun stuur?

Eerst hadden we de dropper post, nu de Scope Atmoz. In het peloton en daarbuiten is veel aandacht voor innovatie. Je moet ook haast wel, want de sport wordt steeds meer een spel van de 'gains'. Waar kunnen we winst behalen? Hoe kunnen we de renner in een zo goed mogelijke vorm aan de start krijgen? Met het in de gaten houden van de cijfertjes en data kom je een heel eind bij het beantwoorden van die vragen. Behalve dan dat er geen sluitend antwoord is op de vraag waar innovatie stopt. Er valt altijd wel wát te verbeteren.

De enige partij die wel een antwoord kan formuleren is de UCI. De wereldwielerbond heeft het alleenrecht om te bepalen wat toegestaan is op een fiets en wat niet. De dropper post mocht dus, en ook de Scope Atmoz wordt getolereerd. Interessant om te constateren. Het betreft namelijk knopjes op je stuur waarmee je een ander mechanisme op de fiets mee in werking zet. Je zet je zadel omlaag of je haalt wat druk uit je banden. Superhandig natuurlijk allemaal.

De grenzen van de techniek

Het spreekt tot de verbeelding wat je nog meer allemaal moet kunnen verstellen of uitklappen met een druk op de knop. De breedte of de vorm van je stuur, een DRS-systeem als in de autosport of iets waarmee je je schoenen net wat strakker kunt doen richting de eindsprint. De echt handige toepassingen laat ik graag over aan de constructeurs, maar je zou jezelf kunnen voorstellen dat renners straks met een halve cockpit op hun stuur rondrijden. Alles om maar je fiets te bedienen en de wattages in de gaten te houden. We zitten volgens mij nog altijd maar in een vroeg stadium van al wat er mogelijk is.

Je kunt bij wijze van spreken bijna alles aan de fiets elektrisch verstelbaar maken. Je kunt het met gebruik van de juiste data zelfs automatisch laten gebeuren. Je kunt rondrijden op een hightech-apparaat dat uit zichzelf de beste afmetingen voor jou zoekt op ieder terrein, in iedere bocht of met welke weersomstandigheid dan ook. In feite is het enige dat dan níét automatisch gebeurt, het trappen. Wielrennen valt het anders amper meer te noemen.

De UCI heeft in de Classification Guide netjes opgenomen wat allemaal wel en niet toegestaan is in het peloton. Alles wat niet aan die regels voldoet, beschouwt de bond als 'technologische fraude'. De term mechanische doping, die we bijna allemaal wel kennen, komt in het document niet voor. In feite weten we dus eigenlijk alleen wat er op dit moment wel mag, maar van nieuwe ontwikkelingen nog niet wat er niet mag. Logisch, want niemand die precies kan voorspellen welke kant we opgaan met de techniek.

Mechanische doping als belangrijkste vraagstuk

Doping - zowel de chemische als mechanische variant dus - wordt door menigeen beschouwd als pure valsspelerij. Ik zie de atleten die het gebruiken echter liever als mensen die zochten naar manieren om juist ook buiten de koers middelen te vinden waarvan zij beter, harder of sneller konden wielrennen. Dat hierbij zeer gevaarlijke grenzen voor het lichaam overschreden zijn, maakt het dat het goed is dat dit uiteindelijk verboden is. Of in ieder geval aan banden gelegd is.

Het gebruik van chemische doping werd tijdenlang als een van de grootste bedreigingen voor de wielersport gezien. Echter, je kunt nog zoveel middelen inspuiten of pillen slikken: je bent en blijft bij deze vorm een persoon die door middel van een fiets van A naar B rijdt. De processen in je lichaam zijn uiteindelijk van nature veel meer gebonden aan grenzen. Met technologie kunnen we, zoals je zal begrijpen, echt nog veel en veel meer. Dat maakt het wellicht wel het belangrijkste vraagstuk van de komende periode voor de wielersport.

En daar moeten we over durven na te denken en kritische vragen te stellen. Juist ook wij als media.

Poll

Vind jij de goedkeuring van de Scope Atmoz een goed idee?

Jannick van der Hooft (E-mail: j.vanderhooft@indeleiderstrui.nl / Twitter: @jannick_der)

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws