Net als vele anderen hangt ook David van der Poel, de tweeënhalf jaar oudere broer van Mathieu van der Poel, zijn racefiets aan de wilgen. De nu 31-jarige renner reed eigenlijk zijn hele profcarrière in dienst van de gebroeders Roodhooft - Christoph Roodhooft en Philip Roodhooft - alsmede aan de zijde van superster Mathieu. Uit de schaduw van zijn broertje komen lukte David nooit helemaal, al had hij die ambitie ook zeer zeker niet.
Dat de Van der Poel-familie een echte wielerfamilie is, behoeft natuurlijk weinig verdere uitleg. David van der Poel wordt op 15 juni 1992 geboren als zoon van ex-wereldkampioen veldrijden Adrie van der Poel en als kleinzoon van Raymond Poulidor. Dat het met de wielergenen van de in België geboren Nederlander wel snor zat, was al vroeg in het fietsleven van jonge David meer dan duidelijk...
Vele ereplaatsen karakteriseren carrière David van der Poel
Net als Mathieu (over hem later meer) is David een uiterst getalenteerd en begenadigd crosser. David was niet per se een veelwinnaar, maar wel iemand die regelmatig met de allerbesten in koers kon wedijveren. In cross-seizoen 2009-2010 wist David bijvoorbeeld wel Nederlands kampioen veldrijden te worden, iets wat hij in 2012-2013 nog eens overdeed bij de beloften. In 2010 schreef hij ook de eindzege in de Wereldbeker veldrijden voor junioren bij op zijn palmares.
David was niet alleen veldrijder, daar de telg uit de koersfamilie ook op jonge leeftijd al aan verscheidene wegwedstrijden meedeed. In 2011 kwam hij de formatie van BKCP - Powerplus, een Continentale wielerbrigade onder de hoede van de gebroeders Roodhooft, versterken. Dat team was zowel een veldritteam als een wegploeg, met onder anderen Gianni Vermeersch, Niels Albert en Philipp Walsleben in de gelederen. David deed in zijn debuut jaar mee aan verscheidene wedstrijden van het tweede niveau en finishte doorgaans in de middenmoot, waarschijnlijk met het veldritseizoen in het achterhoofd.
De winter van 2011-2012 was Davids tweede crosswinter bij de beloften. Vooral in de middenfase ging het hem voor de wind, met talloze dichte ereplaatsen (in crossen die veelal werden gewonnen door Lars van der Haar). In 2012 reed hij dan weer minder wegwedstrijden, gevolgd door een puik crossjaar. Want David kroonde zich niet alleen tot beloftenkampioen op het NK veldrijden, de BKCP-coureur won bijvoorbeeld ook de Superprestigemanche van Hamme-Zogge. Ook de Cauberg-cross in Valkenburg was aan het eind van dat veldritseizoen een kolfje naar zijn hand. Leuk feitje: Wout van Aert finishte daar als derde, op bijna één minuut achterstand.
David kende dus een sterk crossjaar. Die lijn zette hij op de weg vrolijk voort. In de Luxemburgse 2.2-koers Flèche du Sud snelde hij meermaals naar een toptiennotering, evenals in de Internationale Thüringen Rundfahrt U23. Ook in de Baltic Chain Tour liet hij zien met zijn straffe sprint een heel eind te kunnen komen. Een sterk 2013 kreeg een mooi vervolg in het veld. David ontpopte zich tot vaste waarde in de top tien (en soms zelfs top vijf) bij de beloften, terwijl het ook duidelijk was dat zijn veelzijdige en technisch o zo begaafde broertje Mathieu hem inmiddels voorbij was gestreefd. Laatstgenoemde vocht talloze duels om de zege uit met Van Aert, David mengde zich in de debatten om de mooiste ereplaatsen.
David van der Poel reed zijn gehele carrière in dienst van de gebroeders Roodhooft
In 2014 - nog altijd de kleuren van BKCP vertegenwoordigend - ging het op de weg ietsjes minder bij David, die vervolgens in het veld voor het eerst bij de elite moet gaan koersen. Met die overstap naar 'de volwassenen' leek hij soms wat moeite te hebben. De in de Kempen geboren renner reeg de ereplaatsen nog wel aaneen, al geschiedde dat meestal in de 'b-crossen'. In de Superprestige- en Wereldbekermanches leek het er nog niet helemaal uit te komen bij David, die op het door broertje Mathieu gewonnen NK wel het zilver meesnoepte.
Hetgeen we in de alinea's hierboven beschreven, werd eigenlijk karakteriserend voor het vervolg van Davids carrière. Mathieu werd, zowel op de weg als in het veld (en soms ook op de mountainbike) met het jaar sterker, terwijl David ietwat bleef hangen op hetzelfde niveau. Winnen deed hij wel, maar dus wel vooral in crossen van het op een na hoogste niveau. Er waren echter regelmatig positieve uitschieters waarneembaar bij David, die op bepaalde dagen zijn aangeboren talent etaleerde. Op het WK veldrijden van 2016 behaalde hij een knappe zesde plaats, in de Zilvermeercross te Mol van 2017 wist hij zelfs te winnen en begin 2018 racete hij ook nog naar een derde plaats in de Superprestige van Hoogstraten.
Veel ereplaatsen in het veld, veel ereplaatsen op de weg. Zo kon je het wel omschrijven voor David, die 'slechts' een keer zijn handen in de lucht mocht steken in een wegwedstrijd. De ouverture in de Tour Alsace (2.2) werd door hem gewonnen na een sprint van een uitgedunde groep. Die victorie boekte hij in het tricot van Corendon-Circus, waarmee duidelijk werd dat de band tussen hem en de Roodhooftjes - dat gold ook voor Mathieu - een hechte was. Tussen 2011 en 2015 heette de ploeg BKCP-Powerplus, in 2015 en 2016 Beobank-Corendon, in 2018 en 2019 Corendon-Circus en vanaf dan bemoeit Alpecin zich met de sponsoring. Kortom, een gehele carrière in dienst van de welbekende wielerbroers.
Mathieu en David hebben het altijd gezellig samen
Net als Mathieu had ook David met enige regelmaat last van een rugprobleem. Die slepende blessure werd ondanks behandelingen alleen maar erger. Mathieu wist er wonder boven wonder vaak (niet altijd) goed mee om te gaan, David leek er meer moeite mee te hebben. David reed ieder jaar nog wel aardig wat races, maar écht pieken lukte niet meer. De afgelopen jaren ging het dan ook echt slecht met zijn rug, wat zich uitte in een ultrakort wedstrijdschema in veldritseizoen 2022-2023. Crossen met veel draaien en keren werden overgeslagen, want ze waren te belastend voor de rug. In 2023 zette hij dan ook een stapje terug, in de richting van de opleidingsploeg van Alpecin-Deceuninck.
Uit de schaduw treden van zijn broer Mathieu, die inmiddels iedere wedstrijd leek te kunnen winnen, deed David nooit. Dat wilde hij echter zelf ook niet. Vergelijkingen trekken met de veelvraat deed hij ook niet. 'Mathieu en ik zitten in hetzelfde team, verkeren al heel lang in dezelfde omgeving en delen natuurlijk heel veel dingen. Maar ik hoef alleen maar naar mijn eigen situatie te kijken. Ik ben niet jaloers, maar juist beretrots. Ik volg graag de races waaraan hij deelneemt op televisie. Kijken met of zonder zijn aanwezigheid geeft een andere dimensie. Soms, als ik erover nadenk, zeg ik tegen mezelf dat het heel leuk moet zijn om zijn benen te hebben, zijn kwaliteiten te hebben, te kunnen koersen zoals hij. Maar het heeft geen zin om te vergelijken, want het zal de situatie niet veranderen. Ik weet wat Mathieu moet doen om zijn niveau te bereiken en ik ken de zware trainingen die hij moet doorstaan. Ik zou het niet kunnen', liet hij begin dit kalenderjaar optekenen.
Met Mathieu sprak David dan ook nooit écht veel over koers. 'Mathieu ziet mij gewoon als broer. Heel simpel eigenlijk. We doen normaliter ook niet echt aan dezelfde wedstrijden mee. Als we elkaar zien, praten we natuurlijk ook over andere dingen dan de koers. Je moet op mentaal vlak namelijk voorkomen dat je altijd gefixeerd bent op de races', duidde hij destijds in hetzelfde interview.
'Down to earth' David van der Poel wilde niet te veel tam-tam rond zijn afscheid
Op 17 oktober 2023 deed David mee aan de Sluitingsprijs Putte-Kapellen, een wedstrijd in zijn thuisregio. 'De broer van' finishte er knap als tweede, maar het was vooral het onverwachte nieuws dat de boventoon voerde onder de wielerpers. David had immers bekendgemaakt zijn racefiets aan de haak te zullen hangen. 'Ik was einde contract. Ik heb een tijdje geleden samengezeten met de ploeg en toen zijn we erop uitgekomen dat het beter was om er een punt achter te zetten. Wanneer dat was? Ondertussen toch wel een maand of twee geleden', gaf hij de verrassing meer omkadering.
Kenmerkend voor hoe hij was, wilde David geen groots afscheid hebben. 'Dat is niet hoe ik ben of wat ik wil. Liefst wil ik niet te veel tam-tam rond mijn afscheid', kenschetste hij het. 'De mensen rondom mij wisten het natuurlijk al, maar verder heb ik er zo weinig mogelijk aan proberen te denken. Ik ga nu wat rusten en alles even laten bezinken. Ik heb nog niet echt nagedacht over de volgende stap in mijn leven.' Rest ons niets anders dan te stellen: succes, David!
Youri van den Berg (Twitter: @YourivndnBerg)
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties