Evenepoel en Pogacar houden zich vast aan scenario-Van der Poel, Del Toro en co mogen dromen door WK-statistiek

Statistieken zijn leuk, maar wielerwedstrijden worden gewonnen met de benen. Toch? Nou ja, we kunnen natuurlijk wel wat aflezen van uit het verleden behaalde resultaten. Richting het WK wielrennen voor de elite-heren moet Tadej Pogacar zich misschien wel zorgen maken, als we de laatste tien WK's naast elkaar leggen. En Remco Evenepoel? Die kan zich vasthouden aan Mathieu van der Poel.

Het WK werd de laatste tien jaar gewonnen door zeven renners. Peter Sagan pakte de regenboogtrui in 2015, 2016 én 2017 en Julian Alaphilippe was de beste in zowel 2020 als 2021. Daartussen grepen Alejandro Valverde (2018) en Mads Pedersen (2019) de wereldtitel en na de hegemonie van Alaphilippe werden Evenepoel (2022), Van der Poel (2023) en Pogacar (2024) nog kampioen.

Het zijn stuk voor stuk schitterende namen en met een loodzwaar parcours voor het WK in Rwanda kunnen we er alvast zeker van zijn dat er weer een absolute klasbak op het hoogste schavotje zal staan op zondag. De vraag is: wie? Want wat in de media wordt weggezet als een tweestrijd tussen Pogacar en Evenepoel, kan misschien wel meer worden dan dat.

Lees verder onder de foto

Winnen lijkt noodzaak in aanloop naar het WK wielrennen

Naast het feit dat we van Sagan tot aan Pogacar louter spreken over grote sterren van het wielrennen, is er nog een gemene deler in de laatste tien wereldtitels: winnen. In aanloop naar de afgelopen WK's won de uiteindelijke wereldkampioen vrijwel altijd een koers vlak voor de grote afspraak. Sagan won in 2015 een Vuelta-rit, in 2016 twee etappes in de Eneco Tour en in 2017 de GP Québec.

Valverde toonde in 2018 WK-vorm door naast een vijfde plaats in het eindklassement van de Vuelta ook het puntenklassement en twee etappes te winnen. Pedersen was in 2019 een week voor het WK in het steenkoude en kletsnatte Harrogate nog de beste geweest in de Grand Prix d'Isbergues, met een indrukwekkende solo.

Lees verder onder de foto

Alaphilippe en Van der Poel breken met de regel

Alaphilippe? Die stoomde in coronajaar 2020 de WK-benen klaar met etappewinst in de Tour de France, maar in 2021 werd er voor het eerst gebroken met de winst-regel. De Fransman slaagde er namelijk niet in een etappe te winnen in de Tour of Britain en ging zo zonder zegegevoel naar het WK. Daar was hij na een laatste trainingsblok uiteindelijk wel gewoon een klasse apart in Vlaanderen.

Van der Poel maakte het in 2023 nog bonter. Die reed een anonieme Tour de France, maar was twee weken later in Glasgow wel de beste. Evenepoel had een jaar eerder de Vuelta a España gewonnen als voorbereiding op zijn WK-titel in Australië en Pogacar reed vorig jaar naar winst in Montréal, alvorens hij de wereldtitel greep in Zürich.

Lees verder onder de foto

Wie wonnen er en mogen dromen van WK-stunt?

Nu Evenepoel en Pogacar richting het WK niet wonnen, zullen de twee topfavorieten zich vasthouden aan de route die Alaphilippe en Van der Poel bewandelden richting hun WK-titels. Op basis van deze statistieken mogen de heren die wél wonnen in de recente weken richting Rwanda best dromen van een stunt. Zij die bewezen goede benen te hebben, kunnen daar de vruchten van plukken.

Wie zijn dan de mannen die afgelopen weken zegevierden? Dan hebben we het dus níet over Vuelta-podiumklant Tom Pidcock of nummer vier in de Ronde van Spanje Jai Hindley. Jay Vine (Australië), Juan Ayuso (Spanje), Marc Soler (Spanje) en Egan Bernal (Colombia) wonnen alle vier wél een rit in de Vuelta. Voor Vine en Ayuso was het zelfs twee keer raak, met voor Vine ook nog de bergtrui.

Andere winnaars met WK-plannen? Mattias Skjelmose (Denemarken) schoot indrukwekkend raak in rit 3 van de Ronde van Luxemburg en als we de tijdlijn iets breder trekken, kunnen we ook de Tour de l'Avenir-eindzege van Paul Seixas (Frankrijk) nog noteren. Maar in deze rij is er natuurlijk eentje die écht veel won: Isaac Del Toro. De Mexicaan won alleen in september al vier Italiaanse koersen.

Bring it on.