Hoe wielrenners worstelen met mentaal welzijn: Kevin Ledanois openhartig over burn-out

Hij is dan misschien niet de meest gevierde profrenner in het wielerpeloton, maar Kevin Ledanois leerde de afgelopen twee jaar belangrijke lessen over hoe om te gaan met mentale problemen. De renner van ARKEA-Samsic kampte met een burn-out en doet tegenover l'Equipe openhartig zijn verhaal over het wegvallen in maalstromen, fysieke gevolgen van zijn mentale toestand en de consequenties voor het rijden van wedstrijden: 'Mijn hartslag was 180, terwijl we 35 kilometer per uur in het peloton reden.'

De afgelopen jaren wordt het steeds minder een taboe: sporters die kampen met mentale problemen en daarom minder goed presteren dan mogelijk zou zijn. Aan deze ontwikkeling wil Ledanois bijdragen met zijn verhaal. 'Ik ben niet op fysiek vlak gevallen, maar mentaal. Er vond vanaf 2021 een opeenstapeling van incidentjes plaat. Blessures, pijntjes. Ze volgden elkaar in rap tempo op. Ik bleef simpel tegen mijzelf zeggen: het komt wel goed. Dat had ik immers altijd gedaan.'

Ledanois over mentale problemen wielrenners: 'Er zit een taboe aan'

Zonder dat hij het doorhad, ging het steeds slechter met Ledanois. Uiteindelijk stapte hij naar zijn vader, zelf oud-topsporter, en zijn management. 'Ik ben naar ze toe gegaan om te zeggen hoe ik me voelde. Ik zei altijd tegen mezelf: ik moet er voor gaan. Maar nu zei ik: ik wil niet meer. Ik krijg steun van mijn vader en de ploeg. Spanning voor een nieuw contract was er niet, want we spraken af dat ik gewoon de batterijen op moest gaan laden.' Ledanois ging rust houden en recreatief sporten, totdat hij in 2023 terugkeerde. Weliswaar zonder aansprekende resultaten, maar mét de nodige extra mentale bagage.

Is mentaal welzijn een taboe in de sport? 'Niet totaal, maar er kleeft wel een taboe-aspect aan. We moeten resultaten boeken, hebben niet 'het recht' om op te geven. Er zijn altijd verwachtingen. Soms kun je niet meer verder en dan moet je eerlijk zijn tegenover jezelf. Dat is het lastigste om te doorbreken en rust te nemen. Maar de topsport wordt zo veeleisend, dat carrières korter zullen duren als je constant wil presteren. Of je accepteert dat het soms niet gaat en je rust moet nemen om op te laden', aldus Ledanois over de druk van achter de topsport.