Vijf Talking Points Giro d'Italia | Kracht INEOS, gemis Landa en gemak Sagan

Het zit erop: drie weken dokkeren door het Italiaanse landschap. Tijd om de balans op te maken na drie weken prachtkoers, wat we bij In de Leiderstrui doen door middel van vijf talking points.

TP #1: Bernal heeft op 24-jarige leeftijd al de ervaring van een kampioen

Voor de wielerliefhebber was het een heel mooi fenomeen: Damiano Caruso en Romain Bardet die zaterdag ten strijde trokken in de afdaling van de San Passo Bernardino, met ongetwijfeld als doel om Egan Bernal te doen kraken en zelf een stap te maken. Het kreeg een prachtig en verdiend gevolg met de kwieke ritzege van Caruso, maar daarachter zagen we Bernal eigenlijk geen moment panikeren. Hét kenmerk van een kampioen.

Met de uitstraling van een zevenvoudig Tourwinnaar rookte hij achtereenvolgens ploeggenoten Salvatore Puccio, Gianni Moscon, Jhonatan Narváez, Jonathan Castroviejo en Daniel Felipe Martínez op, om vervolgens in de slotkilometer vast te stellen dat de grote vis, de Giro-eindwinst, binnen was. Waar menig renner zou gaan bibberen, bleef Bernal verbazingwekkend koel.

TP #2: De Giro van Martin is meer waard dan die van Carthy en Vlasov

Top tien rijden in een grote ronde is natuurlijk altijd een dingetje. Sterker nog, het is een waardevolle beloning na drie weken hard vechten op de fiets. Wij zijn echter benieuwd: wordt de Giro van Dan Martin (tiende en een ritzege) hoger ingeschat of die van pakweg Hugh Carthy en Aleksandr Vlasov (wel in de top tien, maar nooit echt een gooi kunnen doen naar een eind- of ritzege).

Het is begrijpelijk dat zowel EF Education-NIPPO als Astana vol voor hun kopman ging, maar het was tegelijkertijd een streep door de rekening van enkele waardevolle knechten. Luis León Sánchez bijvoorbeeld, die we amper gezien hebben. Bij de ploeg van Carthy kreeg Alberto Bettiol een vrijbrief in rit achttien, een kans die de Italiaan niet over zich heen liet lopen. Dan Martin haalde eenzelfde kunstje uit de dag voordien, en vindt zichzelf na zijn offday op de Strade Bianche-wegen toch ook nog terug in de top tien.

TP #3: Wat was Bernal geweest zonder zijn luxeploeg en in het bijzonder Martínez?

Zoals benoemd in TP #1: INEOS Grenadiers was weer eens ouderwets sterk deze Giro. Van Ganna tot Martínez en van Puccio tot Castroviejo; iedereen stond er op de momenten dat er wat van hem gevraagd werd. Martínez maakte in de slotweek zelfs indruk door Bernal bergpas na bergpas op te slepen. Maar wat was de eindwinnaar waard geweest zonder zijn luxeploeg?

Rohan Dennis bekroonde zichzelf na de Giro van 2020 als 'donkey', een rol die nu zonder meer aan Martínez en Castroviejo toebedeeld kan worden. De Spaanssprekende knechten van Bernal losten in de slotweek bijna elk probleem op, zonder dat de roze trui-drager zich zorgen moest maken om tactische beslissingen of dergelijke. Bernal had behalve de benen ook overduidelijk de ploeg om de Giro te winnen.

TP #4: Hoe was deze Giro geëindigd als Landa er nog was?

Het was zonder meer één van de meest aangrijpende beelden van deze Giro: Mikel Landa, kermend op het asfalt. De Bask was voorafgaand aan deze Giro aangeduid als grote uitdager, maar vooral als potentiële smaakmaker van deze ronde. Caruso heeft zijn plaats dan goed ingevuld, maar wij zijn toch wel ontzettend benieuwd wat het Landismo deze Giro had kunnen brengen.

Bahrain Victorious was namelijk all in voor Landa, voorafgaand aan deze ronde repte zelfs niemand een woord over Caruso. En dan te bedenken dat de ploeg ook nog voortijdig afscheid moest nemen van meesterknechten Matej Mohoric en Gino Mäder, die tesamen nog wel een prachtige ritzgee binnenhengelden.

TP #5: Dit was het makkelijkste puntenklassement ooit voor Peter Sagan

Peter Sagan heeft voor het eerst in zijn glansrijke loopbaan het maglia ciclamino binnengehaald, de puntentrui in de Giro. Waar hij in de Tour nog wel eens verwikkeld raakte in een stevig gevecht, was daar deze Giro weinig van te merken.

Sagan eindigde voor zijn doen namelijk tamelijk weinig voorin. Er zijn Ronde van Frankrijk-edities geweest waarin we hem twaalf keer in de top tien zagen eindigen, maar deze Ronde van Italië waren vijf top vijf-noteringen genoeg voor de puntentrui in Milaan. Enkel in de door hem gewonnen tiende rit naar Foligno heeft hij zichzelf écht getoond, voor de rest gaan we er vanuit dat Sagan zeker nog fris naar de Tour kan trekken.