De Ronde van Zwitserland is achter de rug. Met Mathieu van der Poel en Tom Dumoulin aan de start was het een race die voor de Nederlandse volgers wat extra aandacht verdiende. In onze Talking Points sluiten we de wedstrijd af en blikken we alvast wat vooruit op de Tour de France.
Onderaan deze pagina is het mogelijk om te reageren op één of meerdere Talking Points. Hiervoor heb je een account nodig op In de Leiderstrui.
TP #1: De opgave van Van der Poel
Mathieu van der Poel heeft geleerd van Tirreno-Adriatico. Voorafgaand aan de Ronde van Zwitserland liet de Nederlander weten niet nóg een keer zo diep te gaan als enkele maanden terug in Italië. Hoewel hij in de koers van de twee zeeën twee prachtige ritzeges behaalde, was Van der Poel van mening dat hij in die wedstrijd zijn kansen in enkele grote voorjaarswedstrijden verkleinde door te veel van zijn eigen lichaam te vragen. Het was iets dat hij geen tweede keer wilde laten gebeuren met de Tour de France en het mountainbiken in Tokio in het vooruitzicht.
Een paar dagen en een tweetal ritzeges later kwam het bericht van Alpecin-Fenix, dat Van der Poel uit de ronde zou stappen, dan ook niet als een complete verrassing. Hoewel een lichte verkoudheid een legitieme reden is om te vertrekken uit de koers, waren enkele fans ook teleurgesteld om dit besluit. Zij twijfelen of de verkoudheid een excuus is in een reeds opgezet plan om uit te stappen. Het past in het beeld van de afgelopen tijd dat we renners vroegtijdig zien afstappen in koersen om zichzelf (terecht) niet over de kop te rijden. Een goede zaak?
TP #2: Dumoulin's race tegen de klok
De Ronde van Zwitserland was natuurlijk ook het decor van de terugkeer van Tom Dumoulin. Dat de Nederlander niet mee zou doen om het algemeen klassement in de ronde, wisten we van tevoren al. Hij zou zich een paar keer gaan testen in de tijdritten en zo geschiedde: in de korte openingsrit klokte hij de zestiende eindtijd, terwijl hij een aantal dagen later met een vijfde plek al stukken dichter bij het podium terechtkwam.
Verbetering lijkt dus zichtbaar, al moet gezegd worden dat de tweede tijdrit sowieso al stukken beter bij de kwaliteiten van Dumoulin paste dan de eerste. Hij werd echter nog altijd geklopt door mannen als Rigoberto Urán en Julian Alaphilippe, die we niet op het podium van de olympische tijdrit gaan zien. Dat roept de vraag op of Dumoulin met zijn huidige aanloop in staat is om op te klimmen naar dat podium in Tokio. Is anderhalve maand genoeg om de topvorm te vinden die hier nodig heeft? Mathieu Heijboer, performance manager bij Jumbo-Visma, ziet een medaille in ieder geval als een realistisch doel.
TP #3: De kracht van Carapaz
INEOS Grenadiers schoot opnieuw raak in een rittenkoers van een week, wat eens te meer een signaal voor de kracht van de ploeg was dit seizoen. Dit keer was het Richard Carapaz die er met de eindzege vandoor ging, in navolging van zijn Tour de France-ploeggenoten Geraint Thomas en Richie Porte. Als we nog dachten op de slotdag dat het spannend zou kunnen worden, liet de Ecuadoraan ons niet hangen in illusies. Zonder moeite pareerde hij iedere aanval van Rigoberto Urán, zoals grote renners dat kunnen.
Toch zadelt de renner zijn ploeg op met een lastige vraag: wie wordt straks dé uitgespeelde kopman in la Grande Boucle. De vorm is er, zoals gezegd, dus niet alleen bij Carapaz. Wat het interessant maakt, is dat de winnaar van de Ronde van Zwitserland niet alleen sterk was in de bergen, maar ook beter dan ooit in de tijdrit. De laatste tijdrit reed hij naar de vierde plek in de uitslag, vóór de nodige specialisten dus. Onderschat hem daar dus niet in...
TP #4: Urán is back
Het was een tijdje geleden, maar plots was hij daar weer: Rigoberto Urán. Naast een achtste plek in de Vuelta a España afgelopen seizoen, waren de prestaties van de Colombiaan niet echt om over naar huis te schrijven. In Bessèges vond hij een wedstrijd die niet echt geweldig op zijn lijf geschreven was, terwijl hij in Catalonië niet verder kwam dan een 52e plek in het eindklassement. Niet denderend voor iemand die als doel het podium in een grote ronde heeft. Werk aan de winkel dus.
En dat kwam er, want Urán lijkt precies op het juiste moment zijn vorm van weleer weer te vinden. In de bergen was hij prima, maar miste hij het venijn om Carapaz te lossen. Hij overtuigde echter vooral op een plek waar je het niet direct verwacht: de tijdrit. Een voorsprong van veertig seconden op de nummer twee liegt niet. Urán kan zomaar een interessante outsider zijn voor het podium straks.
TP #5: Bahrain blijft Victorious
Alles wat men momenteel bij Bahrain Victorious aanraakt, lijkt in goud te veranderen. De ploeg doet de naam eer aan met negen overwinningen in een maand tijd. Gino Mäder gaf tijdens de Giro d'Italia, na de valpartij van ploeggenoot Mikel Landa, zelf het startschot door een mooie bergetappe te winnen en precies een maand later sloot hij de wondermaand ook af met een overwinning: dit keer in de Ronde van Zwitserland. In zijn thuisland klopte hij Michael Woods in een sprint. Op dezelfde dag schreef Phil Bauhaus in de Ronde van Slovenië overigens ook zijn tweede ritzege van die wedstrijd op zijn naam.
In de Tour de France start de ploeg zonder uitgesproken klassementsman, waardoor we de ploeg wel eens veel in de aanval zouden kunnen gaan zien. Als medevluchter kun je dan maar beter meezitten, al moet je ook gewaarschuwd zijn: de renners van Bahrain Victorious zijn op dit moment moeilijk klopbaar.
Door: Jannick van der Hooft - j.vanderhooft@indeleiderstrui.nl
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties