Gespot op Strava: Waren Van der Poel en Van Aert nou zo tam of Stuyven zo goed? (of allebei?)

Renners zijn niet altijd even open over hun prestaties, wattages en gegevens, maar Strava biedt bij veel mannen en vrouwen toch uitkomst. Wie reed er records aan puin tijdens trainingen en hoe presteerden de renners in wedstrijden? In de Leiderstrui kijkt in 'Gespot op Strava' naar de cijfers achter de prestatie. Deze week: de verrassend verlopen editie van Milaan-Sanremo!

Jasper Stuyven. We geven eerlijk toe; in ons favorietenartikel voorafgaand aan La Primavera stond de Belg van Trek-Segafredo ergens helemaal beneden in de laatste regels. Zijn openingsweekend was toch niet denderend en in Parijs-Nice bleef het allemaal wat vlakjes. Niets wees erop dat Stuyven in een zware Milaan-Sanremo boven zou komen drijven, helemaal niet met Mathieu van der Poel, Wout van Aert én Julian Alaphilippe aan de start. Zij gaven de Tirreno kleur en waren tot dusverre gewoon te sterk voor de rest.

Maar dat is het mooie van Milaan-Sanremo, waar ook outsiders kunnen winnen. Want wie had Caleb Ewan na zijn opgave in de Tirreno-Adriatico opgeschreven als één van de grote verrassingen op de Poggio? De Australiër werd tweede. En wie had Peter Sagan genoemd? De Slowaak moest recent nog afrekenen met het coronavirus en in de Tirreno kwam hij bijna dagelijks als één van de laatsten binnen? Zaterdag werd hij vierde. Het is hoog tijd om eens naar de cijfers te kijken. Want waren de Van der Poel en consorten nu zo tam of waren Stuyven (en consorten) zo goed?

Milaan-Sanremo 2021 in cijfers

Wat zijn we blij dat winnaar Stuyven, nummer drie Van Aert en nummer vijf Van der Poel hun cijfers hebben gedeeld op Strava. Zo kunnen we eens goed kijken naar de dag. Alle drie noteerden ze 307 kilometer en een kleine 2.000 hoogtemeters, wat inclusief de eerste neutrale kilometers is. Mede dankzij een noordoosten wind ging het de hele dag hard. Stuyven noteerde aan de meet een gemiddelde van 44,9 kilometer per uur. In een kleine zes uur en vijftig minuten zat Milaan-Sanremo 2021 erop.

Van der Poel trapte over de hele dag gemiddeld 293 watt weg. Dat is vooral te danken aan de finale, want over de eerste 250 kilometer kwam hij dikwijls onder de 200 watt. Een goed getrainde wielertoerist had het midden in het peloton bij kunnen houden. Maar zoals wel vaker brandt Milaan-Sanremo pas los als de Cipressa en de Poggio in beeld komen. Door het verschroeiende tempo van Jumbo-Visma en INEOS Grenadiers ging het vanaf de voet van de Cipressa tot aan de meet aan 46,1 kilometer per uur bij Stuyven.

Hoe verhouden al die cijfers zich dan tot vorige jaren? Nou; als we vanaf kilometer nul rekenen, ging het in de editie van 2021 aan 45 kilometer per uur gemiddeld. Dat was in 2020 nog 41,9 gemiddeld, in 2019 noteerden we 43,6 per uur en in 2018 ging het zelfs aan 40,2 kilometer per uur. Daar moeten we bij zeggen dat er in 2018 de hele dag wind tegen stond. Ook in 2017 (in die editie waarin Michal Kwiatkowski, Alaphilippe en Sagan er vandoor gingen op de Poggio) lag het gemiddelde maar een klein beetje boven de 40. Het ging dus vrij hard, afgelopen zaterdag. Het Nieuwsblad stelt zelfs dat het de op twee na snelste Sanremo ooit was.

Van der Poel en Van Aert komen niet weg

'Het ging te snel. De wind stond net iets te makkelijk en het tempo lag al vrij hoog', aldus Van der Poel na afloop. Met een gemiddelde van 45 kilometer per uur over de dag en 46,1 kilometer per uur in de finale, moeten we de Nederlander daar wel gelijk in geven. Jumbo-Visma en INEOS hielden het tempo op de Cipressa en Poggio lang zo hoog, dat aanvallen geen makkelijke opgave was. Het was uiteindelijk Van Aert die toch iets probeerde. Met een versnelling van maximaal 55,8 (!) kilometer per uur sloeg de Belg samen met Alaphilippe wel even een gaatje, maar het was niet genoeg.

De KOM over de hele Poggio werd niet verbroken, maar de tijden zijn wel vergelijkbaar met die van een jaar geleden. Toen reden Van Aert en Alaphilippe samen weg. Van Aert legde toen de zwaarste 540 meter van de Poggio af in 45 seconden. Dat was afgelopen zaterdag in 46 seconden. De laatste twee kilometer van de klim werden vorig jaar in 3.21 minuten afgelegd, dit jaar in 3.23 minuten. Van Aert was dus niet eens veel minder dan een jaar eerder (getuige ook zijn stoot van bijna 56 per uur), al stond de wind dit jaar wel nog een beetje gunstiger in de rug.

Ook de cijfers van Van der Poel wijzen uit dat het allemaal niet zo tegenviel. Met zijn 5.42 minuten over de volledige klim van de Poggio staat de Nederlander nu gedeeld derde in de KOM-lijst. Recordhouder blijft Alejandro Valverde, die het in 2019 twee seconden sneller deed. Ook Stuyven, Tom Pidcock en Greg Van Avermaet staan 'gewoon' in de top tien van recordtijden op de Poggio, met hun klim van afgelopen zaterdag. 'Het ging te snel', zei Van der Poel. Het lijkt er inderdaad wel op. Ewan kwam in het zog van 'de grote drie' doodleuk als tweede boven op de Poggio.

Van Aert probeerde het wel op de Poggio, maar 'de grote drie' kwamen niet weg.

Van der Poel in het rood, Stuyven kiest juiste moment

Hoe goed Van der Poel, Van Aert en Alaphilippe nu echt waren, zullen we nooit zeker weten. Van der Poel stelde slechts dat 'de sterkste' gewonnen had en Van Aert gaf aan dat hij 'verkeerd had gegokt'. Alaphilippe was de enige die hardop uitsprak dat hij 'geen superbenen' had. Onze ogen bedriegen dus niet helemaal. Na Strade Bianche en de Tirreno weten we waar deze drie toe in staat zijn. In Milaan-Sanremo leek alleen Van Aert in echt goede vorm. Bewijs: Zijn aanval aan 55,8 kilometer per uur was dik 4 kilometer per uur harder dan vorig jaar, toen hij er wel in slaagde om weg te komen met Alaphilippe. De stroomstoot was er dus wel degelijk.

Die leek er niet echt te zijn bij Van der Poel. De Nederlands kampioen moest een gaatje dichten op de Poggio en liet zich vervolgens pas weer zien toen we gingen sprinten. Waar we misschien iets uit kunnen afleiden, is de absolute punch en de hartslag bij Van der Poel. In Strade Bianche viel onze mond nog open door demarrages aan bijna 1.400 watt op de piek bergop. Op de Cipressa en de Poggio kwam hij als piek net boven de 1.200 watt uit. In Strade Bianche was Van der Poels maximale hartslag over de hele dag gemeten 189 slagen per minuut. Op de Poggio tikte hij 196 slagen per minuut aan. Het scheelt allemaal niet veel, maar wel een beetje. De cijfers zijn nog steeds indrukwekkend, maar Van der Poel leek net een beetje minder dan in Strade Bianche. In de sprint kwam Van der Poel tot 1.229 watt door vroeg aan te gaan. Hij kon zijn inspanning echter niet volhouden.

De uitdagers van 'de grote drie' kregen zodoende zowaar een voet tussen de deur in Milaan-Sanremo en Stuyven knalde de deur in de afdaling volle bak open. De Belg koos na een aanval van Pidcock precies het juiste moment en kreeg met Søren Kragh Andersen een man mee, van wie hij wist dat die te kloppen was in de sprint. Zijn sprint was met een piek van 60 kilometer per uur niet eens de snelste, Van Aert (66,2) en Van der Poel (68,0) gingen harder. De ijzersterke Stuyven had de koers echter al eerder beslist. Stuyven daalde aan bijna 55 kilometer per uur van de Poggio naar beneden, met een piek van 78 per uur. Van Aert, die de achtervolging moest leiden, noteerde een afdaling aan 53,3 kilometer per uur en een piek van 75,6. Milaan-Sanremo wordt dus niet altijd op de klim van de Poggio gewonnen...