De elfde etappe van de Giro d'Italia is gewonnen door Richard Carapaz. De Ecuadoriaan van EF Education - EasyPost vertrok vroeg op de slotklim richting Castelnovo Ne' Monti en pakte uit met een fraaie solo. Na een loodzware dag met flink meer klassementsgeweld dan verwacht was het aan de favorieten, en het was de Girowinnaar van 2019 die uiteindelijk de sterkste bleek. Achter hem werd roze truidrager Isaac Del Toro (UAE Team Emirates - XRG) tweede, voor Giulio Ciccone (Lidl-Trek).
Na de rustdag vond er dinsdag in Toscane direct een opschudding in het klassement plaats. De tijdrit naar Pisa was mede dankzij de regen in de slotfase belangrijk voor de klassementsmannen, die echt veel tijd verloren op de kletsnatte wegen. Ook in de elfde rit was er heel veel mogelijk, want er stonden 3700 hoogtemeters op het programma. Toch was de finale richting Castelnove Ne' Monti niet echt heel zwaar, en dus zagen de vluchters hun kans schoon. Zoal wel vaker deze Giro was het dus vanaf de start oorlog.
Een gigantisch tempo werd er in het eerste uur opgelegd, omdat er een heleboel renners in de kopgroep wilde zitten. Niemand kreeg ruimte: in het eerste uur lag het tempo op 54,5 kilometer per uur gemiddeld! Voor de Alpe San Pellegrino, de grootste en zwaarste klim van de dag, zou het moeten gebeuren. Wout Poels was de eerste die een schifting bracht, en daar kroop warempel Wilco Kelderman naartoe. De twee Nederlanders pakten samen een mooi gat, en toen daarachter een grote groep wist weg te rijden, vond het peloton het welletjes.
Lees verder onder de video!
Superkopgroep krijgt ruimte
De Nederlanders stonden zo aan de basis van de vlucht van de dag. We kwamen met zo'n 40 man vooraan te zitten: ook Steven Kruijswijk en Bart Lemmen (Visma | Lease a Bike) zaten mee, net als kersverse ritwinnaar Daan Hoole. Wat betreft klimmers zaten ook Lorenzo Fortunato (XDS Astana), Davide Piganzoli (Polti VisitMalta), Mathias Vacek ( maar ook Mads Pedersen van Lidl-Trek), Luke Plapp (Jayco-AlUla), Marco Frigo (Israel - Premier Tech), Georg Steinhauser (EF Education - EasyPost), Pello Bilbao (Bahrain Victorious) en Nairo Quintana (Movistar) mee. Een topgroep!
Bergkoning Fortunato voerde het tempo direct op en reed weg. Hij dacht niet aan de dagzege, maar aan zijn blauwe trui. Op de loodzware San Pellegrino pakte hij een mooie voorsprong, terwijl de achtervolgersgroep verder uitdunde. Vacek en Piganzoli stonden beide nog binnen de 4 minuten van roze truidrager Del Toro, en dus lag het temp in het peloton ook hoog. De voorsprong van de vluchters was daardoor nooit echt groot. UAE Team Emirates - XRG hield het tempo hoog, om rivaal Primoz Roglic te isoleren. En dat werkte prima: die had nog maar twee man met zich mee.
Lees verder onder de video!
Oorlog bij favorieten op San Pellegrino
Het pak dunde zo loeisnel uit tot een favorietengroep. En voordat je basta kon zeggen, ging Egan Bernal ervandoor. De Colombiaan van INEOS Grenadiers had enorm veel pech met een harde val in de tijdrit, en was getergd wat goed te maken. Hij sprong weg, en Juan Ayuso ging mee, net als Del Toro. Het zorgde voor flink wat schade: Thymen Arensman was kind van de rekening, maar ook Simon en Adam Yates kregen het lastig. Zo was het op 95 kilometer van de meet al compleet oorlog!
Op de top waren er nog zo'n 15 favorieten over, maar in de afzink klonterde het weer aan elkaar. Arensman, Tom Pidcock, maar ook Chris Harper konden weer terugkeren: er was weer een riant peloton, geen favorietengroep. De paniek van de San Pellegrino was maar voor even, maar het was wel een teken aan de wand. Het betekende ook dat de kopgroep weer wat meer ruimte kreeg: Poels en co sloten aan bij Fortunato, en zo hadden we vijf man vooraan.
Lees verder onder de video!
Kansen Poels verdwijnen als sneeuw voor de zon
De voorsprong groeide zo van ongeveer een minuut naar bijna 3 minuten: UAE Team Emirates controleerde, maar zag het niet zitten er nog meer aan te trekken. In de heuvels richting de finishplaats leek het er steeds beter uit te zien voor de kopgroep. Maar Lidl-Trek leek plannen te hebben. Pedersen zette zich op kop na de top van de voorlaatste klim, en zo slonk de voorsprong plots snel. Kon het dan toch nog voor het peloton? De Deen legde in ieder geval een gigantisch tempo op, en hij kreeg hulp van de troepen van Q36.5.
Zo verdween de voorsprong als sneeuw voor de zon. Met de minuten hapte de paarse truidrager de voorsprong van het vijftal weg. Aan de voet van de slotklim reden die nog wel aan kop, maar het gat naar het peloton bedroeg toen nog maar een half minuutje. Binnen no time leek het avontuur voorbij, maar Poels gaf zich niet vlug gewonnen. Hij demarreerde, maar reed alleen ploegmaat Fortunato uit zijn wiel. Met 9 kilometer te gaan was het aan Carapaz, die hoogstpersoonlijk het gat dichtreed naar de koplopers.
Lees verder onder de foto!
Carapaz vertrekt, Del Toro countert
De Ecuadoriaan trok keihard door en reed zich los van de rest van de favorieten. Hij pakte een tiental seconden, maar het was Del Toro die erachter vol doortrok. Ayuso hield zijn benen stil, en probeerde zo Roglic te forceren. Het was echter een storm in een glas water, en de favorieten kwamen weer bij elkaar. De man van EF Education-EasyPost wist echter zijn voorsprong stilletjes uit te breiden: het tempo van oudgediende Damiano Caruso was niet hoog genoeg.
Carapaz leek ontketend. Na zijn matige tijdrit was hij uit op revanche: hij wilde op de beste manier mogelijk reageren. Zijn voorsprong van een halve minuut liep in de slotkilometers nog wel wat terug, omdat UAE plots er de mik in kreeg onder leiding van Brandon McNulty. Maar de eenzame koploper viel niet stil en kwam solo over de meet. Het sprintje erachter, op zo'n 10 tellen van de winnaar, werd gewonnen door Del Toro, voor Ciccone.
Uitslag etappe 11 Giro d'Italia 2025
Results powered by FirstCycling.com
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties