In de voetsporen van Anna | Van der Breggen noemt lovende woorden 'mooiste compliment'

In 2021 gingen we op zoek naar de opvolgsters van Anna van der Breggen en Chantal van den Broek-Blaak, die hun afscheid aangekondigd hadden. Wat we toen echter nog niet wisten, is dat laatstgenoemde renster spijt kreeg van haar keuze en er nog wat jaartjes aan vast plakte. Van der Breggen bleef daarentegen wel bij haar besluit en vervolgde haar carrière bij Team SD Worx in een nieuwe rol als ploegleidster. In het laatste deel van deze serie van In de Leiderstrui een interview met Van der Breggen.

In haar tienjarige carrière fietste Van der Breggen een palmares bijeen om U tegen te zeggen. Zo werd ze olympisch kampioen, Europees kampioen, Nederlands kampioen en twee keer wereldkampioen. Ook in het racen tegen de klok was ze succesvol: ze pakte de Nederlandse en Europese titel en reed naar de regenboogtrui. Om het lijstje compleet te maken schreef ze vier keer de Giro Rosa op haar naam en kroonde ze zich tot koningin van de klassiekers, waarbij ze de Waalse Pijl zeven keer op rij wist te winnen!

Eind 2021 voltooide ze haar profcarrière en begon ze aan een nieuw avontuur als ploegleidster bij Team SD Worx. Het einde van een tijdperk was aangebroken, maar een nieuwe lichting diende zich alweer aan. We gingen in gesprek met vijf Nederlandse toptalenten die zomaar eens in de voetsporen van de 31-jarige Van der Breggen zouden kunnen treden: Demi Vollering, Lorena Wiebes, Shirin van Anrooij, Lonneke Uneken en Silke Smulders.

Alle vijf de jongelingen hadden lovende woorden over voor Van der Breggen. Wat deed het met De Zuster uit Zwolle om die verhalen te lezen? ‘Het is toch altijd apart als je dat van andere meiden hoort’, antwoordt ze. ‘Dat merkte ik ook na het WK van 2021 (haar laatste wedstrijd, red.). Als collega’s of andere jonge meiden die ook goed willen worden dat zeggen, is dat toch wel het mooiste compliment dat je kunt krijgen. Op die manier kun je iemand anders inspireren om ook een doel en een droom te hebben.’

Snelle opmars Vollering verraste Van der Breggen niet

Een van de dames die we destijds spraken is dus Vollering (Team SD Worx), de renster die in 2021 haar grote doorbraak beleefde. ‘Ik denk dat Demi een supermooi voorbeeld is van een jonge meid die zo’n droom heeft', vertelt Van der Breggen. ‘Zij laat zien dat het uiteindelijk best wel snel kan gaan om een goede wielrenster te worden. Bij Demi is dat súpersnel gegaan, die was al goed toen ze van Parkhotel (Valkenburg Cycling Team, red.) afkwam. Je merkt gewoon aan alles dat zij talent heeft, maar dat ze het ook heel graag wil. Die combinatie maakt dat ze het heel snel oppakt en ze een hele goede wielrenster is geworden. Als jonge meiden naar haar kijken en zien dat zij in een jaar tijd naar de top van het wielrennen is doorgegroeid, denk ik dat dat hun ook heel erg kan motiveren.’

Of Van der Breggen die snelle progressie bij Vollering verwacht had? ‘Eigenlijk wel’, antwoordt ze. ‘Toen ik nog met haar koerste, ook toen ze nog niet bij ons in de ploeg reed, voelde ik gewoon hoe sterk ze is. Je hebt een stukje talent nodig en je moet het in je hebben om te kunnen trainen. Het gaat erom dat je net dat laatste stapje extra zet, zo ook mentaal. Je moet namelijk slim kunnen koersen, zodat je wedstrijden kan gaan winnen. Normaal gesproken is dat altijd een beetje een vraagteken, maar bij Demi was het wel heel duidelijk dat dat stukje talent er zit en ze voorin meekan in de koersen. Er zat wel een goede kans in dat zij echt een goede wielrenster kon worden.’

'Waar de grenzen van Demi liggen, weten we nog niet precies'

Ook in het huidige wielerseizoen baart Vollering opzien, onder meer met haar zege in de Brabantse Pijl en haar tweede plekken in de Omloop Het Nieuwsblad en de Amstel Gold Race. De renster blijft dus vooruitgang boeken, maar waar liggen haar grenzen? ‘Dat weten we nog niet precies’, geeft Van der Breggen aan. ‘Ze zet elk jaar nog een grote stap. Dat doet ze niet alleen door sterker te worden, maar ook op mentaal vlak. Het gaat erom dat je leert hoe je moet koersen, kijkt waar je goed in bent en weet wat je op welke momenten moet doen.’

Hier en daar ziet Van der Breggen nog wel wat verbeterpuntjes voor haar poulain. Zo heeft Vollering reeds bewezen in klassiekers te kunnen winnen, maar is haar ploegleidster benieuwd of ze dat ook in de grote rondes en etappekoersen kan. ‘Al heeft ze The Women’s Tour vorig jaar natuurlijk wel gewonnen. Wanneer je voor het eerst in een leiderstrui rijdt, is dat superspannend en kost dat veel energie. Op een gegeven moment leer je daarmee om te gaan en weet je wanneer je energie moet sparen en waar je het uit moet spelen. Dat geldt voor alles, zo ook voor een sprint: hoe vaker je het doet, hoe beter je erin wordt. Zo kom je te weten wat je moet doen om de beste sprint neer te kunnen zetten op basis van wat bij jouw lichaam past.’

Van der Breggen ziet het vrouwenwielrennen professionaliseren

Waar de vijf talenten de nodige positieve veranderingen in het vrouwenwielrennen opmerkten, kan Van der Breggen daar zeker over meepraten. ‘Ik zie sowieso dat er nu veel meer ploegen zijn dan eerst, maar ze rijden ook nog eens op een professionelere manier rond. Tegenwoordig heb je binnen een ploeg echt meerdere goede speerpunten, terwijl dat vroeger wel anders was. Toen was er vaak maar één renster die dan de kopvrouw was waar veel wedstrijden mee gewonnen werden. De groep meiden die wedstrijden wint, wordt steeds groter.’

Een andere ontwikkeling vinden we volgens de Nederlandse in de wijze waarop er gekoerst wordt. ‘Er zijn nu ook meiden die wedstrijden winnen door niet op de favorieten te wachten, maar juist daarvoor te ontsnappen en weg te blijven. Dat is een manier van koersen die de wedstrijden super spannend maakt. Waar je vroeger de winnaar van tevoren eigenlijk al kon opschrijven, is het nu gewoon niet te voorspellen. Het is echt stuivertje wisselen, want er is elke keer iemand anders die wint.’

'Als onze koersen zó spannend zijn, vind ik dat het mooiste wat het wielrennen te bieden heeft'

Binnen de wedstrijden van de heren zien we de door Van der Breggen genoemde koerswijze nog altijd minder vaak terug. Maakt dat het vrouwenwielrennen misschien wel leuker dan het mannenwielrennen? ‘Ja, maar het was sowieso al leuk hè’, lacht ze. ‘Ik vind het ook mooi om Pogacar (Tadej, red.) in Vlaanderen de Kwaremont op te zien rijden, dat is ook het topje van wielrennen. Dat vind ik leuk om naar te kijken. Maar als onze koersen zó spannend zijn, vind ik dat het mooiste wat het wielrennen te bieden heeft.’

Ook in het veldrijden geniet Van der Breggen meer van de vrouwenkoersen

Diezelfde situatie ziet Van der Breggen ook terug in het veldrijden, vertelt ze. ‘Afgelopen winter vond ik de koersen van de vrouwen vele malen aantrekkelijker dan die van de mannen. Het feit dat alles zo dicht bij elkaar ligt en het zo spannend is, maakt het heel leuk om ernaar te kijken. Dat gold niet alleen voor het WK, maar eigenlijk voor alle wedstrijden. Lucinda (Brand, red.) won bijvoorbeeld heel vaak, maar toch waren de koersen echt vaak spannend. Bij de mannen was dat anders. Met alle respect, maar als Mathieu (Van der Poel, red.) bijvoorbeeld meedoet, is het vrij duidelijk wie er gaat winnen. Er werd daar niet zo vaak verkeerd gegokt en gewisseld van positie, het was vaak al vrij duidelijk in het begin.’

Van het ervaren van druk is er in het vrouwenpeloton niet al te veel sprake, denkt Van der Breggen. ‘Je hebt allemaal je eigen rol in de ploeg en weet wat er van je verwacht wordt. Wanneer jonge meiden tegen de verwachtingen in een wedstrijd winnen, is dat alleen maar mooi. Dan heb je nog rensters, onder wie Demi, die vorig jaar grote koersen wisten te winnen. Bij hun zijn de verwachtingen er dit jaar ook wel weer: dat ze kan winnen, weet ze zelf ook. Wij hebben meerdere rensters die een koers kunnen winnen, maar toch zal het voor een renster wel een bepaalde druk geven wanneer ze weet dat ze kan winnen. Het is wel fijn als je dat dan kan delen met de meiden van de ploeg. Mocht het toch niet lukken, is het niet zo dat de wedstrijd verloren is. Het is dan gewoon aan iemand anders van de ploeg, dus het is wel een fijn gevoel om een beetje back-up te hebben.’

Joëlle Smeets (e-mail: j.smeets@indeleiderstrui.nl)