Met vier man voorop, en dan vierde worden in de sprint: Jasper Stuyven kon na afloop van Gent-Wevelgem niet tevreden zijn met zijn ereplaats. 'Het begint schaamtelijk te worden.'
Stuyven kon in de absolute finale van de klassieker niet rekenen op zijn snelste benen. 'Ik raak voorop met drie anderen en dan word ik vierde in de sprint. Dat is om te willen verdwijnen, ik zou graag even onder een steen kruipen', stelde hij na afloop in gesprek met HLN.
'Op tien kilometer van de streep spookte het al door mijn hoofd: Toch niet weer vierde?', vervolgt de coureur van Trek-Segafredo, die ploegmaats Mads Pedersen nog zevende zag worden. 'Ik kon dat voorgevoel nog van mij afschudden en pepte mij op voor de sprint. Aan winnen dacht ik niet, maar het podium, dat moest toch mogelijk zijn?'
'Een aanval had geen zin, want het was tegenwind. Ik zat perfect gepositioneerd, maar ik had geen versnelling in huis', gaat Stuyven verder, die pas terugkeerde van ziekte. 'Ergens is het logisch dat ik nu nog de punch mis. Ik hoop dat deze ereplaats een opstap is naar de Ronde en Roubaix, maar op dit moment zie ik die goeie signalen even niet.'
Lees het artikel op de mobiele website