Niki Terpstra is dezer dagen met de Zesdaagse van Rotterdam bezig aan zijn laatste momenten als profwielrenner. De Nederlander werd vorige week naar aanleiding van zijn nakende wielerpensioen uitgenodigd in de podcast De Grote Plaat, waar hij het onder andere had over het autoracen en het gravelen, twee dingen die hij na zijn professionele wielercarrière vaker wil gaan doen.
De logische vraag wanneer een wielrenner stopt: wat wil je graag gaan doen, eens je profwielrenner af bent? 'Vaker in een racewagen stappen zeker', antwoordt Terpstra vastberaden. 'Dat is iets wat ik met m'n vader ook veel doe. Het is heel leuk dat we dat meer gaan kunnen doen. Want tot nu toe was het vaak dat ik ergens kon gaan racen, maar dan dacht 'nee, dat is vier dagen voor de wedstrijd' of dat het niet uitkwam met m'n trainingsschema.'
Wat Terpstra dan weer het minste gaat missen als hij profrenner af is, is de spanning en stress die gepaard gaan bij het bestaan als wielrenner. 'Bijvoorbeeld als het een dag regent terwijl je wilde trainen en dat gaat dan niet. Dan is dat niet lekker. Dan zit je constant in de stress: 'het is gestopt met regenen, kan ik nu al gaan trainen? Want ik moet nog vier uur trainen.'
'En ook zeker de weken voor wedstrijden, die opbouw, die spanning die ik mezelf opleg, zal ik niet missen. Ik ben blij dat ik daar vanaf ben. En mijn omgeving ook. Want als ik niet kan doen wat ik wil of het loopt niet zoals ik wil, kan ik heel chagrijnig worden', zo geeft Terpstra toe.
Dat de Nederlander blij is af te zijn van de spanning, betekent niet dat hij ook zijn fiets vaarwel zal zeggen. Terpstra zal zelfs nog competitief fietsen, met name op de gravelfiets. 'Ik ga het niet aanpakken zoals ik het vroeger aanpakte voor een voorjaarsklassieker. Ik ga gewoon mooie koersen uitzoeken om te rijden. En niet meer deelnemen aan een wedstrijd die ik niet leuk vind, gewoon omdat het mij goed ligt. Maar ik ga volgend jaar wel het WK Gravel rijden', verklapt Terpstra.
Aan Terpstra werden ook wat dilemma's en stellingen voorgeschoteld. Zo vertelt de Nederlander dat hij het 'lichtelijk' irritant vindt dat de kracht van het Quick-Step-blok wordt aangehaald als reden voor zijn overwinning in Parijs Roubaix in 2014. En als hij moet kiezen tussen Wout van Aert en Mathieu van der Poel, kiest hij toch voor die laatste. 'Ik vind ze beide fantastische renners, maar ik kies toch Mathieu omdat hij Nederlander is.'
Lees het artikel op de mobiele website