Vanmarcke stapt met veiligheidsplannen naar de UCI: 'Je mist een manoeuvre van een collega, men valt zelfs bergop'

De recente incidenten in het wielerpeloton hebben de discussie rond veiligheid opnieuw aangewakkerd. Oud-renner Sep Vanmarcke, zit binnenkort met de UCI om tafel over dit onderwerp. De Belg, die recent goed nieuws kreeg, heeft enkele concrete voorstellen om de veiligheid te verbeteren. In een aflevering van Sporza Daily lichtte hij een tipje van de sluier op.

Vorig jaar lag de afdaling naar de Kanarieberg onder vuur na een zware valpartij in Dwars door Vlaanderen. Onder andere Wout van Aert lag er toen verkeerd bij. Hoewel de passage geschrapt werd, vindt Vanmarcke dat dit niet per se nodig was. 'De Kanarieberg kon niets doen aan die val. Met een extra lus kan je die afdaling ontwijken', meent de Belg.

Tekst gaat door onder de foto

Het is te makkelijk om aan de zijlijn te roepen

Hij wijst ook op andere gevaarlijke punten in het parcours. 'Op de Kanarieberg is er nog nooit iets gebeurd dat beslissend was voor de koers. Op de Oude Kwaremont wel. Daar móét je vooraan zitten.' Toch kan je alles risico's er niet uithalen. 'Het wielrennen is nu eenmaal een gevaarlijke sport en we mogen trots zijn op hoe we het in ons land aanpakken. Elke koers is hier enorm beveiligd. In het buitenland kunnen ze hier iets van leren. Maar bij die val in Dwars door Vlaanderen was het gewoon een situatie waarbij het wiel werd aangetikt en dat zal nog wel eens gebeuren', aldus Vanmarcke

De Belg is uitgesproken over dit onderwerp en stapt dan ook naar de UCI met plannen. 'Het is te gemakkelijk om van aan de zijlijn altijd te zagen op de organisatoren. En het is ook te gemakkelijk is om altijd met de vinger naar de UCI te wijzen', meent de oud-renner van LottoNL-Jumbo.

Tekst gaat door onder de foto

Vanmarcke wil fietscomputers aanpakken 

'Ik kan zeker 5 zaken opsommen die het probleem kunnen verbeteren. Volgende maand heb ik een meeting met de UCI waarbij ik mijn ideeën kan bespreken. Ik weet niet of ze er iets aan zullen doen, maar dan heb ik er zelf toch alles aan gedaan', vertelt Vanmarcke.

De Belg noemt een aantal voorbeelden op. Zoals strobalken van boeren. 'Het hoeft niet altijd spectaculair te zijn met pijlen en stroken. Het kan efficiënt zijn.' Verder noemt de Belg de veel te smalle sturen. Maar ook opvallendere ideeën als fietscomputers.

'In de auto mag je niet op je telefoon kijken terwijl renners voortdurend naar dat scherm op hun fiets voor zich staren. Je kijkt dan naar de route op dat scherm, maar je mist het manoeuvre van een collega. Men valt zelfs bergop omdat men op een klim kijkt naar de wattages en het schermpje. Toon daar alleen kilometers en de tijd en dan valt er niets meer te beleven', denkt Vanmarcke hardop.

En ook de breedte van banden wil de Belg bespreken met de UCI. 'Als we dan toch de snelheid willen verlagen, kunnen we dan niet gaan voor een band die meer weerstand geeft? De beste renner zal nog altijd de beste renner zijn, maar het zal dan toch 3 kilometer per uur trager zijn', besluit de 36-jarige oud-renner.