Op de officiële website van Soudal-Quick Step wordt hij omschreven als 'belangrijke resource', maar anno 2025 is Koen Pelgrim veel meer is dan dat. De Nederlander stoomt Remco Evenepoel nu al jaren klaar voor al zijn koersen, iets wat hij een jaar geleden nog 'een extra uitdaging' noemde. De jonge Belg werd derde in de Tour en won twee keer olympisch goud, maar raakte ook twee keer zwaar geblesseerd. Hoe ging Pelgrim daar mee om en hoe begeleidt hij de directe knechten, die rond Evenepoel staan en nu even de kastanjes uit het vuur moeten halen? In de Leiderstrui sprak hem.
Pelgrim hoeven we in principe niet meer voor te stellen. Als jong broekie kwam hij na zijn master als bewegingswetenschapper bij de opleidingsploeg van Soudal-Quick Step en toen dat beviel, stroomde hij door naar de WorldTour-formatie. Zijn takenpakket bestaat nu uit 'coördineren van de training, tests en prestatieanalyse van het team, betrokken bij oefenfysiologie en sportvoeding met betrekking tot het verbeteren van wielerprestaties. Zijn eigen wielercarrière kwam nooit echt van de grond, maar als coach bij The Wolfpack is hij nu een grote meneer, verantwoordelijk voor de klimkern van het team.
Dat Maximilian Schachmann deze winter terugkeerde naar Soudal-Quick Step had zelfs mede te maken met de aanwezigheid van Pelgrim. De Duitser werkte in zijn eerste periode bij het team al met hem samen en sprak in gesprek met deze website al lovend over de coach. 'Hij is in de eerste plaats een grappig en fijn persoon. De coach is de persoon waar je het meest contact mee hebt, bijna dagelijks. Het is heel belangrijk dat je elkaar op persoonlijk vlak aanvoelt, maar Koen doet vooral zijn huiswerk goed. Ik heb geen kaas gegeten van de wetenschap, maar hij weet wat hij doet.'
Lees verder onder de foto

Waarom is Koen Pelgrim zo geliefd bij Soudal-Quick Step?
Koen, wie begeleidt jij anno 2025 nu precies?
'Euhm, ik heb dus Remco, waar negen van mijn tien interviews dan ook over gaan, haha. Maar ik train ook de nu teruggekeerde Maximilian Schachmann, Ilan Van Wilder, Ethan Hayter, Martin Svrček en Mikel Landa.'
Schachmann loopt met je weg, maar er zijn ook al duizend interviews met Remco te vinden, waarin hij super lovend over je is. Zonder bescheiden te blijven: heb jij zelf een idee waarom je zo geliefd bent?
'Pfoe, geen idee eigenlijk, haha. Je probeert je werk zo goed mogelijk te doen en als de jongens daar tevreden over zijn, dan is dat een mooi compliment. Ik had in zijn vorige periode een fijne samenwerking met Schachmann, een jongen die zelf ook zijn ideeën heeft en die dat graag op tafel gooit. Maar hij is ook niet te koppig, als je daar een ander idee over hebt.'
Nu kan een Vlaamse werkomgeving heel anders zijn dan een Nederlandse, dus hoe werk jij precies en manifesteer je je binnen het team?
'Ik denk niet dat ik een prototype-Nederlander ben, wat dat betreft. Je leert wel een beetje omgaan met de verschillende culturen en karakters van mensen. Hier zitten sowieso renners die van over de hele wereld komen, met verschillende handleidingen. Daar moet je iedere keer anders mee omgaan, om er het beste uit te halen. Je moet je eigen manier van werken hebben, maar ook inspelen op hoe een renner in elkaar zit en hoe je hem kan motiveren of afremmen. Je doet niet altijd hetzelfde, ik pas me echt aan op de persoonlijkheid en kwaliteiten van een individu.'
Schachmann gooit dus graag alles op tafel en Remco is ook iemand die graag zegt wat hij denkt. Is dat voor jou de fijnste manier van werken, of heb je ook renners in jouw pakket die je met zachte hand moet begeleiden?
'Ze zijn allemaal heel anders. Remco is een bepaald karakter, een echte winnaar. Dat heeft Schachmann ook wel, maar er zijn ook jongens die anders in elkaar zitten. Ik vind het wel leuk als renners zelf ook ideeën hebben en dat je daar mee kunt sparren. Zo kom je tot een plan, waar iedereen helemaal achterstaat. Als je een renner hebt die alles wel prima vindt en alleen uitvoert, dan is dat een mooi vertrouwen, maar ik denk dat je echt je beste zelf kan zijn, als je zelf ook input geeft. Je kunt niet altijd ruiken wat er bij iemand vanbinnen omgaat. Dat probeer je in gesprekken wel naar boven te halen, maar de feedback van een renner is heel belangrijk. Renners die heel direct zijn, dat vind ik wel fijn.'
Heeft het weleens geknald binnenskamers, of ben jij niet een coach bij wie dat snel gebeurt?
'Dat valt op zich wel mee. Natuurlijk heb je soms ergens wel een ander idee over, maar dat moet ook kunnen. Ik ben niet iemand die van bovenaf alles oplegt en zegt dat de renner maar gewoon moet luisteren. Ik word niet snel boos, de taak van een trainer is ook om een renner te overtuigen waarom je bepaalde trainingen voorschrijft en op het programma zet. Onderling moet je tot een akkoord komen, een renner moet zich goed voelen en niet bang voor je zijn. Dan ga je er nooit het beste uithalen.'
Heb je misschien een voorbeeld van een moment, waarop jij juist werd overtuigd door een renner?
'Daar moet ik even over nadenken hoor, er is niet iets wat mij meteen te binnen schiet. Je analyseert achteraf natuurlijk wel met de renners en op basis daarvan stuur je plannen soms bij. Het blijven mensen en geen robots. Wij hebben een bepaalde overtuiging, maar we weten niet alles. Sommige dingen werken bij de meeste renners, maar het komt ook voor dat dat bij een renner niet werkt. Dan heb je het over bijvoorbeeld hoogtestages, waarbij we na twee of drie keer weleens moesten concluderen dat het niet echt meerwaarde had. Dan proberen we het volgend jaar op een andere manier. Die evaluatie is belangrijk, je moet bijsturen als dat nodig is en niet koppig vasthouden aan één visie.'
Lees verder onder de foto

Evenepoel had het mentaal wel even moeilijk na nieuwe tegenslag
Je hebt op dit moment veel klassementsmannen of renners voor rittenkoersen onder je hoede. Heb je op die renners misschien het beste effect?
'Hm, niet per se, denk ik. Sommige jaren werk je samen met een vaste groep en soms gaan er renners weg, waardoor je er anderen bij kan nemen. Ik heb bijvoorbeeld jarenlang met de sprinters gewerkt binnen de ploeg, met Kittel, Gaviria, Jakobsen, Hodeg, Bennett... Daar heb ik me ook wel mee beziggehouden en dat ging ook goed.'
Vind je het ene leuker dan het andere?
'Het is totaal anders. Het trainen van een klimmer is bijna eenvoudiger, omdat je eigenlijk maar op één eigenschap traint. Een sprinter is ingewikkelder, daar zit je met meerdere variabelen. Je moet de explosiviteit en snelheid hebben, maar ook de inhoud om in de finale je ding te kunnen doen. Als je dat te veel doet, gaat dat weer ten koste van de snelheid, dus dat is een moeilijke balans. Dat was altijd een interessante puzzel om goed te leggen. Het heeft allebei z'n uitdagingen.'
Ben je dan wel de trainer van de klimmers rond Evenepoel, omdat je weet wat Remco nodig heeft?
'Het is niet dat ik die jongens train, in functie van Remco. Maar de opbouw van die jongens is vaak wel gelijklopend, vooral naar een Tour de France toe. Dan doe je bijvoorbeeld veel stages samen, waardoor het makkelijker is om al die jongens het hele jaar te begeleiden. Zo ken je ze goed, sta je er dichtbij en kun je zien of de opbouw voor iedereen goed verloopt. Richting een Tour is het fijn om van iedereen de achtergrond te kennen, zonder dat je bij andere trainers moet navragen hoe het is gegaan.'
Schachmann en Hayter waren best wel kritisch op hun laatste periode bij hun vorige ploegen. Hoe lap je zulke jongens mentaal weer op?
'Als je begint met een nieuwe samenwerking, dan neem je natuurlijk de tijd om te horen wat er de afgelopen jaren wel en niet goed is gegaan. Er ging veel goed, maar de laatste jaren zijn er ook wat dingen misgelopen. Daar leren ze van en dat nemen ze mee, en samen kijken we dan wat wat we wel en niet meenemen en wat we anders gaan doen. Zo beginnen die jongens met vertrouwen in de aanpak aan de winter, waardoor ze hun oude niveau weer kunnen halen. Dan hopen we dat dat goed uit gaat pakken.'
Hoe zat Remco Evenepoel er mentaal bij, na zijn crash in december?
'Vallen is nooit leuk. Je hebt een offseason achter de rug en begint net opnieuw op te bouwen en dan heb je zo'n stomme valpartij. In de eerste plaats ben je daardoor aangedaan, omdat je voelt dat er iets mis is. En dan blijkt later ook nog dat de schade vrij groot is, waardoor je er langer uitligt, dan je in eerste instantie dacht. Het was tegenslag op tegenslag voor Remco, dus daar werd hij niet gelukkig van. In het begin was het moeilijk, omdat hij niks kon doen. Hij had pijn, sliep slecht en mocht niks anders dan rusten. Die periode duurde vrij lang, maar toen hij weer mocht trainen, maakte hij weer die klik en keek hij vooruit. Iedere dag zat er vooruitgang in, dus ik merkte dat die knop snel omging, met iedere dag weer een doel om naartoe te werken.'
Hij lijkt mentaal ijzersterk, met al een hoop tegenslagen in het verleden... Was deze crash misschien net even té veel?
'Ik denk niet dat het een breekpunt is geweest. Hij is weer aan het werk en als hij weer in competitie is, gaan we weer een goede Remco zien. Tegenslag is alleen nooit leuk en als dat te vaak voorkomt, dan is dat niet goed voor het hoofd. Maar ik denk niet dat daar op dit moment sprake van is.'
Lees verder onder de foto

Hoe goed zijn Landa, Van Wilder en Schachmann, uit de schaduw van Evenepoel?
Nu Remco er niet is, moesten en moeten jouw andere drie heren (Van Wilder, Schachmann en Landa) de kastanjes uit het vuur halen voor de ploeg. Hoe staan die gasten ervoor, na ook de top tien klasseringen van Van Wilder en Schachmann in de Algarve?
'In principe probeerden we altijd al om die jongens hun vrijheid te geven en niet alleen in dienst van Remco te laten rijden. Het zijn gasten die zelf ook goede klassementen kunnen rijden. Mikel heeft zich al bewezen en Ilan is nog jong, iemand die we kansen willen geven. Dat is namelijk een andere motivatie en ook leerzaam. In het voorjaar waren er sowieso al momenten voorzien, waar ze die vrijheid zouden krijgen, dus met het wegvallen van Remco veranderde er niet heel veel. Hij zou Parijs-Nice of de Tirreno met Landa doen, dus die krijgt nu zijn eigen kans. Ilan zou één van de twee sowieso al voor eigen rekening rijden, dat verandert dus niet.'
Hoe goed kunnen zij alle drie zijn, gaan we ons daar vanuit de schaduw van Evenepoel nog over verbazen?
'Mikel kunnen we niet meer een verrassing noemen, als hij ergens vooraan rijdt. Hij is al jaren heel constant. We denken dat hij dat ook dit jaar gaat doen. Ilan heeft een heel goede winter gehad en hij liet op trainingen dingen zien, die hij vorig jaar niet kon. Hij staat dus minstens even ver, maar we hopen dat hij een stapje vooruit heeft gezet. Hij was al eens vierde in de UAE en Romandië, dus als je daar een klein stapje bij doet, kun je opeens podium rijden in dat soort wedstrijden. Dat zal mentaal veel met hem doen. Schachmann heeft ook een goede winter gehad, al blijft het bij hem afwachten hoe dat precies gaat lopen. We hebben er wel vertrouwen in dat hij zijn oude niveau kan gaan halen.'
Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties