Deze vijf conclusies trekken we na de eerste negen dagen van de Giro d'Italia IDL-producties
IDL-producties

Deze vijf conclusies trekken we na de eerste negen dagen van de Giro d'Italia

Deze vijf conclusies trekken we na de eerste negen dagen van de Giro d'Italia

Negen etappes achter de rug, twaalf te gaan. Vandaag (maandag) is de eerste rustdag van de Giro d’Italia en dus kunnen we een eerste kleine balans opmaken. Dit zijn de vijf conclusies die In de Leiderstrui trok na de eerste week van de Giro d’Italia.

1. Duitsland heeft nieuwe hoop in bange wielerdagen

Ooit was Duitsland één van de grootste wielernaties, maar dat zijn lang vervlogen tijden. In de afgelopen jaren was het vrij schaars wat betreft het aantal renners dat succes had onder het horizontale zwart-rood-geel. Eén van de mannen die dat wel lukte is Marcel Kittel. Jarenlang was hij dé wielerster in eigen land, maar zelfs deze superster zakte langzaam maar zeker dieper en dieper weg. Links en rechts komt er tijdens en na het tijdperk-Kittel een Duits talent door, maar nooit iemand die een gat in de lucht ramt.

Tot deze Giro d’Italia. Voor de Ronde van Italië werd er geroepen, nee geschreeuwd om Sam Bennett als sprinter van BORA-hansgrohe. Pascal Ackermann legde alles en iedereen het zwijgen op. Meteen stond hij er en versloeg hij de absolute wereldtop, waar we onder meer Elia Viviani, Fernando Gaviria en Caleb Ewan tot rekenen. Hij is nog maar 25 jaar, maar legde de sprintelite er al twee keer op en heeft grote kans om het paars naar Verona te brengen, mits hij in de bergen binnen tijd finisht. En dat onder de druk van ploeg, wielerwereld en eigen land. Ga er maar aanstaan.

Maar wat misschien nog wel belangrijker is: Ackermann is ook een ideaal nieuw boegbeeld voor het Duitse volk. Kittel was en is over het algemeen, op wat nukken na, een aardige jongen en met zijn looks ook geliefd als promotiemateriaal. Daarin heeft Duitsland in de jongen uit Kandel een goede opvolger. Altijd goedlachs, altijd in voor een leuk praatje met de media, altijd een klopje op de schouder van een collega-concurrent. Ackermann is blond, geblokt en de nieuwe Duitse voorvechter van het wielrennen.

Lees verder onder de afbeelding!

Deze vijf conclusies trekken we na de eerste negen dagen van de Giro d'Italia

2. Bergetappe gewenst, behalve voor de aanvallers

Het grote wielerpubliek is het met elkaar eens: er zijn weleens leukere eerste Giro-weken geweest. Voor het eerst in jaren besloot de Giro-organisatie geen bergetappe in de eerste week te proppen. Laten we benadrukken dat het zeker niet makkelijk is geweest voor de renners, maar voor de kijker was het niet spectaculair. Jumbo-Visma reed slechts op kop op gevaarlijke momenten, maar wilde vooral van het roze af. Het gevolg was dat vluchters vrij snel weg waren, het urenlang status quo was en de sprintploegen daarna maar aan het werk moesten.

Bijna Tour-taferelen dus, want ook een gehoopte waaieretappe ging niet door. Dan mogen er wel veel hoogtemeters in je parcours zitten, als er niet gekoerst wordt heb je er weinig aan. Een mooie bergetappe had de eerste week wat meer gekleurd, al was het maar voor de afwisseling. De enige categorie renners die het wel prima vindt zo, zijn de aanvallers. Zoals Valerio Conti, die de tijd van zijn leven heeft en in eigen land in het roze rond mag rijden. We gunnen het die jongen, maar we gunnen onszelf toch ook leuke etappes. Voordeel: des te meer spektakel is er in de komende twee weken.

Lees verder onder de afbeelding!

Deze vijf conclusies trekken we na de eerste negen dagen van de Giro d'Italia

3. De Giro van Nederland is nog lang niet voorbij

Goed, we waren zwaar teleurgesteld dat de roze droom van Tom Dumoulin al na vier etappes voorbij was, maar de chauvinistische Nederlander hoeft zijn of haar televisie zeker niet uit te zetten. Niet alleen omdat je dan twaalf etappes schitterende koers mist, maar vooral niet omdat het rood-wit-blauw zonder Dumoulin zeker niet hopeloos rondrijdt. Sam Oomen ging als tweede man naar de Giro en kan misschien nog een klassement rijden of meedoen voor een paar mooie etappezeges in de bergen.

Wie er zeker nog een klassement kan rijden is Bauke Mollema. Na twee tijdritten staat hij bij de beste vier klassementsrenners en hebben heel wat klassementsmannen tijd op hem goed te maken. Bovendien heeft hij geen echte pech gehad. Hij viel één keer, bovenop een bergje andere renners, dus redelijk zacht. En we weten hoe het gaat met Mollema: het kraakt altijd, maar het breekt bijna nooit. Een constante Mollema kan Nederland zeker nog eens flink in vervoering brengen.

Lees verder onder de afbeelding!

Deze vijf conclusies trekken we na de eerste negen dagen van de Giro d'Italia

4. Alleen wonderen kunnen Roglic van eindzege afhouden

De verwachtingen in aanloop naar de Ronde van Italië waren hoog. In zijn allereerste grote ronde als kopman is hij topfavoriet. Maar hij won dit voorjaar alles al, piekt hij niet te vroeg? Voorlopig heeft Primoz Roglic alle verwachtingen waargemaakt en alle sceptici het zwijgen opgelegd. Na twee tijdritten staat hij op een verpletterende voorsprong. Vincenzo Nibali is de eerste serieuze belager, op 1.44. Simon Yates 3.46. Miguel Angel Lopez 4.29. Mikel Landa 4.52. Zitten we al in de derde week? Nee, beste lezer, we hebben nog geen berg gehad.

Roglic heeft de touwtjes strak in handen en heeft de roze trui op exact het goede moment weggegeven aan de juiste persoon. De enige tegenslag die hij kende heeft als gevolg dat hij op zijn linkerzij moet slapen. Een geschaafde rechterbil leverden de legendarische woorden ‘Grande Casino, me like!’ op. Mentaal is hij Iron Man, in de tijdrit de Hulk himself. Er zal misschien een Superman aan te pas moeten komen om hem van het roze af te houden in Verona.

Lees verder onder de afbeelding!

Deze vijf conclusies trekken we na de eerste negen dagen van de Giro d'Italia

5. Dominantie Roglic heeft alleen maar voordelen

‘Een saaie eerste week en nu ook nog een zo goed als beslist klassement. Waarom zou ik de Giro nog kijken?’ Nou, de dominantie van de Sloveen maakt de koers juist leuk. Vergis je niet, alle andere klassementsmannen zijn winnaars tot in hun kleine teen en ze zullen er álles aan doen om het lichtjaar naar Roglic te overbruggen. En dat gaat een héél leuke laatste twee weken van deze Giro opleveren.

Wat als de verschillen klein waren? Er staat veel op het spel en dus zou het zomaar zo kunnen zijn geweest dat er vooral veel naar elkaar werd gekeken en dat er in de laatste kilometer nog eens iemand een poging zou wagen. Daar is nu geen tijd voor. Yates, Lopez en Landa moeten respectievelijk dik 3, dik 4 en bijna 5 minuten goedmaken. Als ze willen winnen zullen ze moeten aanvallen en flink ook.

Niks geen laatste kilometer-werk, maar Froome-op-de-Finestre-scenario’s liggen op de loer. De ene helft van de klassementsmannen in de aanval, de andere helft zwaar in de verdediging. Het wordt nog een heerlijke Giro. (Foto's: Sirotti)

Marijn van den Berge (E-mail: marijn@indeleiderstrui.nl / Twitter: @Marijnvdberge97 )

Meer info over de Giro d'Italia 2019:
- Giro nieuws
- Giro achtergrond

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws