Van Aert als vader in het peloton: het leven zal nooit meer hetzelfde zijn IDL-producties
IDL-producties

Van Aert als vader in het peloton: het leven zal nooit meer hetzelfde zijn

Van Aert als vader in het peloton: het leven zal nooit meer hetzelfde zijn

Wout van Aert is een van de nieuwe generatie vaders in het peloton. Net als Dylan Groenewegen en Alex Dowsett mocht hij in de afgelopen dagen een kindje verwelkomen. In de sportwereld worden tal van prestaties of ontwikkelingen toegeschreven aan de veranderde thuissituatie. In de Leiderstrui dook in enkele voorbeelden en zocht uit hoe dat nou kan.

Vader worden schijnt niet niks te zijn. Op de redactie van In de Leiderstrui kunnen we er amper over meepraten, maar de verhalen over slapeloze nachten, urenlange huilbuien en non-stop verschonen van luiers doen ons allemaal geloven dat het waar is. Gelukkig krijgen zij die het worden er ook genoeg mooie dingen voor terug, maar daarover later meer.

Voor dit artikel doken we in vijf verschillende verhalen. Dat van Greg Van Avermaet, Daniel Martin, Richie Porte en (ex-)topsprinters Marcel Kittel en Mark Cavendish. Allemaal hebben zij zich de afgelopen jaren uitgesproken over het vaderschap en hoe dat hun levens veranderde. De conclusie blijkt te zijn dat die veranderingen over de gehele linie te merken zijn, dus ook op hun sportcarrières.

Kittel stopt als aanstaand vader

We starten bij Kittel. Goed, de Duitser was nog geen vader toen hij nog wielrenner was, maar juist daarin zit een deel van de crux. Het aanstaande vaderschap, gecombineerd met andere motivatieproblemen, deed hem besluiten een punt achter zijn carrière te zetten. Tijdens de afkondiging van zijn wielerpensioen was hij zeer uitgesproken. Hij wilde er voor zijn kind zijn en dat kon volgens hem niet als professioneel coureur: 'Je bent dan tweehonderd dagen weg van huis. Ik wil mijn zoon niet zien opgroeien via Skype.'

De redenering van Kittel valt prima te verklaren. Zodra mannen vader worden, daalt het testosteronlevel in hun lichaam. Het lijf bereidt hen daarmee voor op het zorgen voor een gezin. Een daling daarvan heeft tot gevolg dat zaken als ambitie, competitie en krachtdadigheid sterk verminderd kunnen worden. Dat leidt in sommige gevallen tot minder zin om te werken of dat men besluit om te stoppen, zoals bij Kittel het geval was.

Van Aert als vader in het peloton: het leven zal nooit meer hetzelfde zijn

Van Avermaet en Cavendish vinden extra kracht

Moet Van Aert nu vrezen voor de voortzetting van zijn wielercarrière? Nee hoor, er zijn namelijk ook zat renners die beweren dat het hun wielercarrière juist ten goede kwam. We denken aan Van Avermaet, bij wie sterk verbeterde prestaties toegeschreven werden aan het (aanstaande) vaderschap. Vanaf de dag dat Van Avermaet in de Tour de France van 2015 Peter Sagan klopte in Rodez, leek hij plots een andere coureur te zijn. Van kansloze aanvaller naar winnaar, en dat allemaal vanwege een kind: het bleek het kantelpunt te zijn in zijn carrière.

Ook Mark Cavendish zegt dat het ouderschap hem goed heeft gedaan. Mensen beweerden dat hij geen risico's als sprinter meer durfde te nemen, maar volgens een interview met hem is het tegenovergestelde waar: 'Het zorgde voor een nog grotere drive. Ik wilde voor mijn dochter zorgen, haar het beste geven in het leven. Ik wist dat ik vaak weg zou zijn door het fietsen, maar daarom wilde ik iedere seconde van die tijd mee laten tellen.'

De gevoelens van Van Avermaet en Cavendish kunnen eveneens te maken hebben met de gewijzigde hormoonhuishouding. Bij het vaderschap worden volgens Princeton University oxytocine aangemaakt. Deze zorgt voor hechting met de eigen familie, maar kan juist ook agressiviteit naar buitenstaanders teweegbrengen, vooral als die als een bedreiging worden gezien. Wie dit om kan zetten naar zijn prestaties op de fiets, heeft wellicht extra aanwezige krachten om te presteren.

Van Aert als vader in het peloton: het leven zal nooit meer hetzelfde zijn

Porte mist geboorte, maar boekt beste prestatie ooit

Een van de meest bijzondere verhalen van het afgelopen wielerjaar kwam op naam te staan van Richie Porte. Ook hij was samen met zijn vrouw in verwachting van hun dochtertje Eloise. Van Aert zal blij zijn dat hij niet voor hetzelfde dilemma geplaatst werd als de Australiër, want Porte miste de geboorte. Hij verkoos zijn deelname aan de Tour de France boven dit speciale moment.

Porte liet op Instagram weten hoeveel pijn het deed om de geboorte te moeten missen, maar dankte zijn team voor alle steun. Wellicht gedreven door het bewustzijn van dit moment, behaalde Porte zijn beste prestatie ooit in La Grande Boucle. Net als Cavendish wist hij precies wat hij allemaal moest laten: hij vond de kracht om naar het podium in Parijs te rijden. Iets wat het, achteraf gezien, voor hem waard was geweest.

Wat staat Van Aert te wachten?

Dan Martin gaf in een interview eveneens toe dat het vaderschap voor hem een geweldige toevoeging was op zijn leven. 'Het is een geweldige ervaring. Het heeft me sterker gemaakt en meer gefocust.' Hij bespeurde daarnaast nog iets dat hij als een pluspunt zag: 'Ik verspil geen tijd meer in mijn leven. Voor mij is het nu fietsen en de kinderen. Er is geen tijd meer om andere dingen te doen.'

Wat het uiteindelijk voor Van Aert betekent? Niemand die het kan zeggen, maar één ding is duidelijk. Met de komst van baby Georges zal het leven niet meer hetzelfde zijn. Wij van In de Leiderstrui wensen het gezin alle geluk van de wereld.

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws