Wuyts haalt INEOS en Pidcock door de gehaktmolen: 'Hij heeft er nog geen zin in en is de wisselvalligheid zelve' Veldrijden
Veldrijden

Wuyts haalt INEOS en Pidcock door de gehaktmolen: 'Hij heeft er nog geen zin in en is de wisselvalligheid zelve'

Wuyts haalt INEOS en Pidcock door de gehaktmolen: 'Hij heeft er nog geen zin in en is de wisselvalligheid zelve'

Voor Tom Pidcock loopt het veldritseizoen voorlopig niet van een leien dakje. De 25-jarige Brit van INEOS Grenadiers begon nog wel goed met een tweede plaats achter de ongenaakbare Mathieu van der Poel in Herentals en won de wereldbeker in Namen, maar de jongste twee crossen worstelde de Brit vooral met zichzelf en zijn ziektekiemen.

Hij kende zowel in Hulst (zaterdag 30 december) als Baal (maandag 1 januari) pech en moest zodoende tweemaal achtervolgen, waardoor er ook wat frustratie naar boven kwam. In Zeeland deelde hij een kopstoot uit, in Baal gooide hij zijn transponder direct na de aankomst weg. De Grenadier reed nog wel twee keer uit, maar moest genoegen nemen met plek 25 en 12. Door ziekte miste hij ook de laatste battle met Van der Poel en Van Aert in Koksijde en moet hij ook Gullegem en Zonhoven skippen. Allemaal te weinig volgend wieleranalist Michel Wuyts.

'De fiere Grenadiers zijn loze schutters geworden', volgens Wuyts

'Ban het gedoe over de Grote Drie', begint de Belgische wielercommentator zijn pleidooi bij HLN.be. Het is volkomen uitgemolken. Van Aert houdt het grootse voor later, ook Pidcock heeft er nog geen zin in. De Brit is de wisselvalligheid zelf. Een keertje fraai winnen, een keertje afdruipen op zes minuten. Crossen improviseer je niet. Wie onvoldoende basis heeft, gaat af en wordt ziek. Aparte jongens overigens, Tom en zijn vermeende coach Bogaerts. Ze prediken regelmaat, maar vinden die niet. Zie Pidcocks wonderlijke raid op de Strade Bianche vorig jaar. Erna kwamen alleen een tweede stek in Luik-Bastenaken-Luik en een wereldtitel in het mountainbiken. Ertussen, veel afval. Pidcock koerst naar het beeld van Team Ineos: wisselvallig, chaotisch, vaak onmondig. De fiere Grenadiers zijn loze schutters geworden.'

Wat zijn dan de oorzaken van het 'verval' van de INEOS Grenadiers? 'Opeenvolgende rampen teisterden het team. In juni 2019 brak boegbeeld Froome dijbeen, heup en elleboog. Froome viel letterlijk weg. Het kon nog erger: in januari 2022 verbrijzelde opvolger Bernal bij een aanrijding in Colombia twintig van zijn botten. Bernal vecht uitzichtloos terug. Tussendoor voltrok zich het grootste drama. In maart 2020 stierf Nicolas Portal na een hartinfarct. De 40-jarige Portal gold als de meest empathische onder de ploegleiders. Bernal bestempelde hem als onvervangbaar. In drie jaar viel de centrale as van Ineos uiteen. De heropbouw is nog bezig.'

'Bij INEOS heerst overgangs-chaos', zegt Wuyts

Vooral binnenskamers rommelde het dit seizoen bij de Britse WorldTour-formatie. Rod Ellingworth stapte op als CEO, John Allert nam zijn plaats in. 'Ellingworth, gedegen performance trainer en CEO, had schoon genoeg van Brailsford bemoeienissen. Struikelblok was de mislukte aanwerving van Evenepoel. Ellingworth zag het droomhuisje instorten en nam ontslag. Weer een aderlating. Vervanger te elfder ure werd ene Scott Drawer, oud-directeur van een sportschool en specialist in rugby. Ex-tijdrijder Steven Cummings mag als ‘director of racing’ Drawers gebrek aan koerskennis camoufleren. Bij Ineos heerst overgangs-chaos en die doet interessante renners vluchten. Hart, Sivakov, Martínez, Plapp en Tulett vonden elders onderdak. Ze werden nauwelijks vervangen.'

Wie blijft er dan nog over als kopmannen? Oudersdomsdeken Geraint Thomas, de jonge Carlos Rodriguez en Pidcock zelf natuurlijk. 'Thomas heeft zijn toekomst achter de rug, Pidcock wil naar eigen zeggen nu eens echt voor een Tourklassement gaan en Rodriguez mag als vijfde in ’23 op het podium mikken. Vreemd genoeg is het geloof daarin bij Ineos zelf niet bijster groot. Rodriguez worden weinig leiderschapskwaliteiten toegedicht. Pidcock zal in de Ardense klassiekers zijn plan wel trekken en Ganna is mijns inziens kandidaat-winnaar in Sanremo én Roubaix. Dé hamvraag is: kan wonderkind Joshua Tarling meer dan tijdrijden? Groeit daar een Vlaams kanon uit? Dat hoeft niet meteen. Tarling is pas 19. Mocht hij met Ganna in Parijs het olympisch podium in het tijdrijden bezetten, huppelt Sir Ratcliffe voorwaar rondjes over de Champs-Élysées. En staat Team Ineos er nu ook weer niet zo slecht voor.'

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws