Diego Ulissi als schoolvoorbeeld van de zelfdestructie die je kan aanrichten door Van der Poel te volgen

De zaterdagetappe van Napels zou voor Mathieu van der Poel zijn: niets meer, niets minder. Dat was de strekking voorafgaand aan die etappe, maar de realiteit was dat het Thomas De Gendt werd. Niet ontoevallig iemand met bakken ervaring in ontsnappingen, wat de coureurs ook nodig gaan hebben in de tweede Giro-week. Ook Van der Poel.

Etappe tien: talloze heuveltjes in de laatste honderd kilometer naar Jesi. Check. Etappe twaalf: drie beklimmingen van derde categorie in de laatste honderd kilometer met enkele steile puistjes op vijftien kilometer van de finish. Check. Etappe dertien: een valse beklimming in de eerste vijftig kilometer, waardoor het mogelijk te zwaar is voor de pure sprinters. Check. Etappe veertien: Een soort mini Luik-Bastenaken-Luik van 150 kilometer, met twee keer de Superga. Check, al is het op het randje als er goede klimmers meespringen.

Van de zes etappes in de tweede Giro-week zal Van der Poel vier keer bij de topfavorieten geplaatst worden, maar dat weet het halve peloton ook. In Napels kregen we daar al een voorproefje van: op het moment dat de Nederlander zijn kont lichtte, was het alarmfase rood in het peloton. Biniam Girmay was daar de voornaamste exponent van, wat ook tot leedvermaak leidde bij Van der Poel.

Iedereen keek naar Van der Poel in Napels

Ontsnappingexpert De Gendt omschreef het misschien nog wel het meest treffend bij HLN. 'Van der Poel viel in de voorlaatste ronde hard aan. Ik kon niet mee, net zoals mijn twee ploegmakkers van Lotto-Soudal. Maar nadien wisten we terug te keren en vielen we zélf aan. We wisten dat iedereen naar Van der Poel en Girmay zou kijken. En daar haalden we voordeel uit.'

Van der Poels ploeggenoot Stefano Oldani stelde zelfs dat veel renners rijden 'om Van der Poel te doen verliezen'. 'Ze denken niet aan het rijden voor de overwinning en dat is niet fijn', stelde de Italiaan. 'Een renner zou altijd hard moeten werken om het zelf goed te doen, niet om de rivalen van een ander team het moeilijk te maken.'

Het is de harde realiteit en kwalijk kun je het de concurrenten eigenlijk niet nemen, zoals Oldani dat wel doet. Van der Poel begon er meteen na de start zó imponerend aan, ging voor de medekoplopers uitrijden, smeet met zijn krachten en was de grote motor van de ontsnapping, dat het bijna beangstigend moet zijn geweest voor de overige renners.

Ulissi als schoolvoorbeeld van de zelfsdestructie

Neem Diego Ulissi, achtvoudig (!) ritwinnaar in dit soort Giro-ritten. De Italiaan was de enige die in de openingsfase met Van der Poel meesprong en zat op die manier uiteindelijk ook in de kopgroep van 21 renners. De coureur van UAE-Team Emirates was in de finale echter nergens meer te bekennen, in een finale die hem als gegoten zou moeten liggen. Ulissi, die uiteindelijk dertiende werd, als schoolvoorbeeld van de zelfdestructie die je als toprenner kunt aanrichten door simpelweg met VDP mee te springen.

De demarrage die de Nederlander vervolgens op 45 kilometer van de finish plaatste was zo krachtig, dat de hele kopgroep uiteenspatte. Uiteindelijk kwam - met Girmay voorop - het hele pakketje weer terug, waar De Gendt en co dus van profiteerden. Op het moment dat De Gendt, Harm Vanhoucke, Davide Gabburo en Jorge Arcas teruggehaald moesten worden, dacht iedereen: 'Van der Poel lost dat wel op'. En waar deze coureurs gedurende de rit beurtjes oversloegen en wat aan het slepen waren, moest Van der Poel de hele dag al brommeren om de kopgroep vooruit te houden tegenover de hard rijdende mannen in het peloton. En Van der Poel loste dat dus niet op, hij was stilaan zelf op.

Hierbij miste VDP ook een ploeggenoot voorin, tegenover de drie jongens van bijvoorbeeld Lotto Soudal. Hoe ze daar in week twee lering uit kunnen trekken? Misschien wel door vanuit het peloton samen met Intermarché de verantwoording van de race te dragen, of toch door - individueel en als ploeg - met iets meer economie te koersen. Zoals Van der Poel zelf zei voorafgaand aan rit zeven: 'Een controleerbare ontsnapping zou fijn zijn.' Het wordt in ieder geval weer een heerlijke week Giro vanuit Nederlands perspectief, bedankt daarvoor meneer Van der Poel.

Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)