Rowe zag Froome 'vernietigd worden' door dopingverdenkingen, maar ziet tegenwoordig ander probleem: 'Het is vijandig'

Luke Rowe kende als renner een mooie carrière. De Welshman die jaren lang bij Team Sky zat (en later INEOS) maakte daarbij waanzinnig veel mee. Een man met veel kennis en veel verhalen dus, waardoor de Engelse krant The Guardian hem een vragenvuur liet ondergaan. Daar kwamen toch zeer interessante antwoorden uit, bijvoorbeeld over het verleden met Chris Froome.

Wie Rowe zegt, zegt toch ook al snel Geraint Thomas. De Welshmen, die bezig is aan zijn laatste jaar bij INEOS Grenadiers, trok jarenlang op met Rowe bij de Engelse formatie. Gevraagd naar zijn band met Thomas kon de ploegleider van Decathlon AG2R duidelijk zijn. 'Ik ken Geraint al 25 jaar. Meer zelfs. We zijn drie, vier kilometer van elkaar vandaan opgegroeid. We hebben samen fantastische dingen gedaan en wat je ziet is wat je krijgt. Hij is echt een goede vriend van me.'

Samen met Thomas zag Rowe de afgelopen jaren het wielrennen veranderen. 'Vroeger was koersen een stuk rustiger en relaxter. Je zei: 'We praten wel even als de pauze voorbij is, maat.' En dan had je echt een praatje. Nu gaat het koersen te snel om te praten', aldus de Welshman, die zodoende niet veel conversaties had in zijn laatste jaren als renner. 'Ik probeerde me gewoon gedeisd te houden en al mijn energie te sparen. Vroeger probeerde ik de stemming er soms een beetje af te halen en een domme opmerking te maken als ik iemand passeerde. Maar 90% van de tijd is het werk, geen plezier.'

Lees verder onder de foto!

Froome kende haat die Pogacar nu niet krijgt; waarom denkt Rowe dat dat zo is?

Wie nog meer onderdeel was van dat iets oudere wielrennen, was Froome. De Brit won in zijn hoogtijdagen maar liefst vier keer de Tour de France, al kreeg hij daar wel een hele hoop (doping)verdenkingen bij. 'Froomeys successen kwamen voort uit een zeer verdachte sport, uit de Lance Armstrong-affaire, en de hele sport stortte even in. Kort daarna was Froome de koning van de sport. Wie er ook koning was na Lance Armstrong: hij zou worden vernietigd. We hadden tijdens onze tijd bij Sky wel wat haat jegens bepaalde mensen omdat we de beste waren. Nu is INEOS niet de beste, ik denk niet dat iemand iets vermoedt', sprak Rowe zich uit over het dopingverleden van de sport.

Daarbij is natuurlijk de vraag: waarom krijgt tegenwoordig iemand als Tadej Pogacar, die in sommige wedstrijd bijzonder dominant rond rijdt, niet zoveel vragen en verdenkingen als Froome toentertijd? 'Ik denk dat het komt doordat de sport in de beste staat verkeert die er ooit is geweest. En ik denk dat dit grotendeels te danken is aan de invoering van het biologische paspoort. Het heeft de sport echt opgeschoond', aldus Rowe. 'Ik denk dat het een heel moeilijk systeem is om te omzeilen, of te liegen als je al je resultaten continu in een grafiek ziet staan en je ook nog positief kunt testen op slechts een afwijking. Wanneer was de laatste renner die betrapt werd of positief testte in het wielrennen? Ik kan er de afgelopen jaren geen één opnoemen. Toen ik mijn carrière begon, was er elke maand wel iemand. De sport staat er goed voor. Renners en teams kunnen het zeggen, maar de bewijzen zijn er.'

Lees verder onder de foto!

Rowe benoemt grote probleem in hedendaagse wielrennen: 'Het is verschrikkelijk'

Naar dopingverdenkingen kijkt Rowe dus niet zoveel, daar de Welshman wel een heel ander probleem in het huidige wielrennen ziet. Zo werd hij gevraagd of hij vond dat renners zich te terughoudend opstelden richting journalisten. 'Honderd procent mee eens', vond de ex-renner. 'Elke sport heeft karakter nodig. Als je naar het verleden kijkt, waren sommige interviews van Cav (Mark Cavendish, red.) geweldig. Vroeger boeide het allemaal wat minder. Peter Sagan, wat hij deed: zijn snor groen spuiten, waanzinnige vieringen en interviews.'

Daar is volgens Rowe een heel duidelijke reden voor. 'Het grote nadeel is sociale media. Het is verschrikkelijk. Het is vijandig. Als mensen een flamboyant interview geven en hun nek uitsteken, lopen ze het risico om kapotgemaakt te worden.' Dat heeft volgens de ploegleider gevolgen voor de renners. 'Ze zijn zo voorzichtig en nerveus. Hoeveel interviews hoor je waarin ze zeggen: 'Het was een geweldige race, mijn team is erg sterk, het betekent zoveel voor me om deze race te winnen.' Het is zoiets van: jeetje, man, geef me eens iets anders. Mensen die oprechte haat en bedreigingen schrijven, realiseren zich niet dat ze met een mens praten. De sport heeft mensen nodig die emoties tonen.'