'Tadej heeft net zijn ontbijt op', zegt Alaphilippe, die als 'panache' Pogacar van zijn tijd 'verdrietig' betoogt

Er waren tijden dat Julian Alaphilippe bepaalde wat er gebeurde in het peloton. Als hij aanviel, konden er vaak maar weinig renners mee. Hij was de Tadej Pogacar van het pak, in de periode vanaf 2018 tot aan zijn tweede wereldtitel in Vlaanderen in 2021. Hoe anders is dat in 2025. Alaphilippe heeft de veilige haven van Soudal-Quick Step verlaten en begint bij het ambitieuze Tudor aan misschien wel zijn laatste hoofdstuk. In de Leiderstrui hoorde de 32-jarige Fransman aan, over zijn overstap, Pogacar, wielrennen anno 2025 en zijn soort als uitstervend ras.

Alaphilippe was de afgelopen jaren wat weggegleden, vooral door een enorme golf aan valpartijen. Want toen hij in 2022 in de regenboogtrui aan het jaar begon, hield niemand er rekening mee dat Alaphilippe vanaf dat punt nog maar zeven keer zou winnen in drie seizoenen. Gigantische valpartijen volgden elkaar in rap tempo op, ploegbaas Patrick Lefevere werd ongeduldig en Remco Evenepoel nam The Wolfpack als nieuwe leider langzaam over.

'Het was een goed moment in mijn carrière voor een verandering', stelt Loulou daarom. 'Toen ik in contact kwam met Tudor, vond ik het fijn dat ze me echt graag wilden hebben. De filosofie van de ploeg sprak me aan, samen met de structuur die er staat, ondanks dat het team nog zo jong is. Ze weten waar ze naartoe willen, dus ik ben gemotiveerd en blij met mijn beslissing. Ik kijk uit naar dit nieuwe avontuur.'

Dat het Tudor-project van Fabian Cancellara de komende jaren in principe nog niet verzekerd is van een WorldTour-licentie maakt Alaphilippe niet uit. 'Het ging om mijn gevoel en wat ik graag wil, en dat is genieten van het wielrennen in een goede structuur. Het Tudor-project matcht met wat ik wil. Natuurlijk merk ik verschillen, maar ik ben niet hier om te vergelijken. Ik was blij bij Soudal-Quick Step en met de carrière die ik daar heb gehad. Nu ben ik hier. Alles is nieuw, maar daar hou ik van. Dit had ik nodig.'

Lees verder onder de foto

Tour de France zonder Julian Alaphilippe?

Alaphilippe spreekt van een periode met 'zoveel emoties', in zijn laatste jaren bij Soudal-Quick Step. Te veel bagage in zijn rugzak, die moest simpelweg worden geleegd. Bij Tudor is het nieuw, maar voelt het ongetwijfeld ook als een frisse start. Ook als dat betekent dat hij in z'n eerste maanden misschien niet in alle grote wedstrijden start. 'We kunnen het nog niet over koersen hebben, dus ben ik voor nu gefocust op mijn trainingen en de eerste race van mijn seizoen.'

De puncher start op zondag in Portugal in de Figueira Champions Classic en trekt dan door naar de Ronde van de Algarve. Tudor kreeg ook al een wildcard voor Parijs-Nice en is er bij in de Ardense klassiekers. Wat er verder bij komt, ziet Alaphilippe later wel. 'We hopen dat we alle koersen kunnen rijden, waar we van dromen. Het zou een droom zijn om naar de Tour te gaan met deze ploeg, maar op dit moment zijn we gefocust op waar we nu zijn.'

Een Tour de France zonder Alaphilippe in 2025? We kunnen het ons haast niet voorstellen. Toch is het een mogelijkheid. 'De Tour zit in ons hoofd, maar het is nog ver weg. Laten we eerst gaan rijden waar we eerst komen. En het zou bijvoorbeeld ook al heel mooi zijn als we alle klassiekers kunnen doen, daar kijken we naar uit. Het WK? Ze zeggen dat het een superzwaar parcours wordt. Hoe zwaarder het parcours is, hoe makkelijker het wordt voor Pogacar, dus daar denk ik nu nog niet aan', grapt hij.

Lees verder onder de foto

Alaphilippe maakt zich geen zorgen om wisselwerking met Hirschi bij Tudor

Bij Tudor krijgt Alaphilippe te maken met Marc Hirschi als linkerhand. De 26-jarige klimmer is als Zwitser een ambassadeur en bovendien zes jaar jonger dan zijn nieuwe ploeggenoot. Dat kan echter prima samen, horen we. 'Het is een luxeprobleem. Ik hoop dat we veel wildcards krijgen, zodat we allebei veel kansen zullen krijgen. De doelen van het team hebben prioriteit en Marc en ik zijn intelligent en volwassen genoeg om te doen wat we moeten doen.'

Koersen met en voor elkaar dus, niet tegen elkaar. 'Er zal geen gevecht zijn tussen ons, ondanks dat we dezelfde kwaliteiten hebben. Dat kan alleen maar goed zijn voor de ploeg. We hebben er op een bepaald punt samen over gesproken, dat we graag samen in de ploeg wilden rijden. Het is goed voor de ploeg om twee opties te hebben, zoiets moet je positief zien. Ik zie het zo, dat Marc juist de druk bij mij weg kan nemen en ik zou hem heel graag goed zien presteren.'

Het is dan ook een compleet andere situatie dan bij Soudal-Quick Step, waar Evenepoel boven de roedel stond en niet met Alaphilippe koerste. 'Ik had er nooit problemen mee om met Remco in de ploeg te rijden. Ik kan een leider zijn, daar hou ik van, maar ik heb ook veel plezier gehaald uit het helpen van mijn teamgenoten, als onderdeel van teamsucces. Ik heb nooit frustraties gehad, ook niet toen ik minder presteerde en anderen beter. Zo gaat dat in het leven. Diep van binnen ben ik een aanvaller en leider, dat zal nooit veranderen. Hier heb ik de ruimte om dat te zijn.'

Lees verder onder de foto

Alaphilippe moet mee met het moderne wielrennen, met een sausje van vroeger

Aanvallen dus, omdat Alaphilippe dat simpelweg altijd gedaan heeft. Jarenlang had hij er groot succes mee en bij Tudor hoopt hij dat terug te vinden. 'Het is mijn doel om hier te gaan aanvallen, daarom hou ik van fietsen. Ik werk hard om mijn beste niveau te halen en als dat zo is, dan kan ik genieten van de koers. Er is heel veel veranderd in het wielrennen, maar ik heb het altijd belangrijk gevonden om te blijven wie ik ben. Dat wordt steeds lastiger in het moderne wielrennen.'

Daarvoor moet ook Alaphilippe harder werken dan ooit en hij moet mee met de technologieën en ideeën van deze tijd. 'Ook ik verander, maar ik probeer te blijven doen wat ik altijd heb gedaan. Je moet jezelf ontwikkelen en ik denk dat ik nog steeds wat leuke dingen kan doen op de fiets. Als ik daar niet meer in zou geloven, zou ik er niet meer zijn. Het wielrennen heeft panache nodig, iets wat buiten de gebaande paden gaat. Cijfertjes hebben een grotere plek gekregen, daarin wordt de limiet opgezocht. Maar ik koers graag op instinct en ik denk dat ik dat behoud totdat ik stop.'

Zijn eigen cijfers laat hij analyseren door zijn coach. 'Ik luister liever naar mijn gevoel en lichaam. Ik kan al mijn records breken, maar het belangrijkste is hoe ik me voel op de fiets, hoe je koerst en de resultaten die daaraan hangen. Er is vandaag de dag minder ruimte voor blijheid en vrijheid, het gaat allemaal om calculatie. Het maakt me verdrietig dat er renners zijn, die na de finish niet kijken naar het resultaat, maar alleen naar hun gereden vermogen. Dat is voor mij geen wielrennen, voor mij is dat aanvallen, entertainment en vanuit daar resultaten halen.'

Lees verder onder de foto

Pogacar verslaan wordt lastig, zegt Alaphilippe

Resultaten halen is in deze tijd echter zo verdomd lastig, met fenomenen als Tadej Pogacar in het peloton. 'Tadej was spectaculair in 2024 en ik hoor dat hij pas op 20 procent van zijn potentieel zit, dat hij z'n ontbijt net op heeft', lacht Alaphilippe. 'Het wordt moeilijk om tegen hem koersen te winnen, maar we zijn hier om te doen wat we moeten doen en zo zijn er gelukkig veel meer. Ik ben gefocust op wat ik moet doen en kan doen, daarin is het verslaan van Pogi geen item voor mij.'

Als tweevoudig wereldkampioen is Alaphilippe alleen maar heel trots op een uithangbord als Pogacar. 'Maar Tadej is een fenomeen, één van de beste wielrenners in de wereld en misschien wel de beste. Het is prachtig voor de sport om Pogacar als dominante wereldkampioen te hebben, er is geen betere.' Wisseling van de wacht, dus. 'Dit kan het laatste hoofdstuk zijn van mijn carrière, wie weet. Om eerlijk te zijn, denk ik er nog niet echt aan.'

Met zijn 32 jaar is dat niet gek. 'Ik kijk van seizoen naar seizoen en Tudor heeft me een driejarig contract aangeboden. Ik voel hier de motivatie om met mij te werken en ik ben gemotiveerd voor dit project, ook voor de lange termijn. Als m'n contract afloopt, ben ik 35, dus ik zou blij zijn als ik dan nog op topniveau rijd. Dat moeten we zien. Gelukkig ben ik vader. Ik heb sinds de geboorte van mijn zoon slechte momenten gehad, maar dan realiseer ik me dat ik een familie heb en dat zorgt ook voor motivatie om terug te komen na een crash of slecht moment. Ik geniet daardoor ook meer van het wielrennen.'

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)