Tom Pidcock kwam naar de Vuelta a España om voor een klassement te gaan, maar dat hebben we de laatste jaren vaker gehoord. Werd hij bij INEOS Grenadiers echter vaak in die rol geduwd, bij Q36.5 zagen we de afgelopen drie weken dan toch écht de doorbraak van een nieuwe klassementsrenner. Pidcock op het eindpodium van de Vuelta, wie had dat verwacht?
De 26-jarige Brit begon een grote ronde wel vaker goed, maar toen hij richting einde tweede week wat scheurtjes begon te vertonen, leek het te gaan zoals altijd. Ging dat even anders, want Pidcock verklaarde dat zijn kleine inzinking vooral te wijten was aan een mentaal zware dag in Bilbao en dat hij in de derde week zijn beste benen weer terug had.
Pidcock kon de beste renners de hele derde week volgen en ook toen hij in etappe 20 op de loeisteile Bola del Mundo even leek te kraken, was dat niet het geval. 'Het was moeilijk om een ritme te vinden, op zulke steile stroken met die ondergrond. Ik had nog steeds de controle, ik wilde niet over mijn limiet gaan en ontploffen.'
Lees verder onder de video
Pidcock zowaar een beetje emotioneel na veiligstellen Vuelta-podium
Dat gebeurde ook niet, al kwam Pidcock wel he-le-maal naar de vaantjes over de finish. 'Ik denk dat ik vooral moe ben bovenal. Vanochtend had ik heel veel zin in vandaag. Ik had twee relatief makkelijke dagen achter de rug, daardoor voelde vandaag als een soort eendagskoers en daar ben ik goed in. Eerlijk gezegd weet ik niet wat ik moet zeggen, ik ben heel trots op mezelf.'
Zagen we daar een beetje emotie bij de doorgaans zo blije, goedlachse en vaak ook stoïcijnse Pidcock? 'Het is denk ik mijn grootste prestatie in mijn loopbaan. Misschien niet de grootste zege, want er zitten hele bijzondere tussen. Ik ben gewoon zo kapot, ik kan hier geen woorden voor vinden', herpakte hij zich op de top van Bola del Mundo.
Lees verder onder de video
Pidcock denkt aan winnen van een grote ronde
Wat het mooiste was aan de top van de loeisteile slotklim in de Vuelta? Er komt nog een dag in Madrid, maar: 'Het mooiste is dat ik nu kan relaxen. Je bent dag na dag gefocust, je staat iedere dag volledig aan. Nu kan ik hier gewoon even zitten, zonder dat ik een jack aan moet trekken, kersensap moet drinken en een vreselijke herstelshake in mijn handen krijg.'
Bij Velon zei hij verder: 'Heb ik ervan genoten? Ja, wel van de uitdaging, maar het was moeilijk. We kwamen voor top tien en top vijf was optimistisch, en hier staan we... op het podium. Het werk dat we hebben geleverd en de vorm waarin het team mij heeft gekregen, geven mij meer vertrouwen dan ooit dat ik ooit een grote ronde kan winnen. Voor nu ga ik hier van genieten.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties