Zuid-Amerika kent al een tijdje een fantastische tijd in het wielrennen. Met toppers als Nairo Quintana, Egan Bernal en Richard Carapaz hebben landen als Colombia en Ecuador zich een weg naar de wielertop gebaand. Een land wat nog opvallend afwezig blijft, is Brazilië. Het is met afstand het land met de meeste inwoners, maar een fietstopper hebben ze nog niet. Komt daar met de komst van Henrique Bravo verandering in?
Bravo is 19 jaar en is geboren in Nova Lima, in het zuidoosten van Brazilië. In dat land is wielrenner worden geen vanzelfsprekendheid. Een sportcultuur is er wel degelijk, maar meestal gaat het om sporten die niet op twee wielen worden beoefend. 'Ik deed veel aan sport toen ik jong was – zwemmen, tennis, voetbal', vertelt Bravo aan Wielerverhaal. 'Gewoon omdat ik gefascineerd was door sport. Ik keek ook veel voetbal op tv. Dat mag geen verrassing heten, want dat is zoals iedereen wel weet een enorm grote sport in ons land.'
Toen hij 12 was, wilde hij iets nieuws proberen. Het mountainbiken interesseerde de jongeling wel. 'Ik vroeg mijn moeder om een fiets en we gingen samen naar een fietsenwinkel. Ik begon met een Specialized RockHopper en ik weet nog dat ik op de dag dat ik hem kreeg 40 km door mijn buurt fietste, zo enthousiast was ik. Zo werd ik snel nieuwsgierig naar wedstrijden op TV of internet, vooral in het mountainbiken.'
Lees verder onder de foto's!
Resultaten in Brazilië geven Bravo ticket naar Europa
In zijn thuisland hebben mountainbikers als Edvandro Cruz, Rubens Donizete en Henrique Avancini succes gekend. 'Er heerst een sterke MTB-cultuur in Zuid-Amerika, vooral in Brazilië', weet Bravo dan ook. 'De plek waar ik woonde was geen uitzondering, want het was geweldig voor mountainbiken. Er waren een aantal geweldige trails en echt mooie beklimmingen, waar ik mijn vaardigheden kon ontwikkelen.'
In zijn middelvroege tienerjaren begon hij met koersen, en dat ging hem uitstekend af. Hij begon zelfs te winnen. 'Mijn overwinningen maakten het me mogelijk om naar Europa te komen, waar ik in 2023 een aantal UCI-juniorenraces in Zwitserland en Italië mocht rijden en zo een andere manier van racen en andere trails ontdekte. Ongelooflijk voor een 17-jarige! Mijn 1e echte ervaring op de weg was vorig jaar. Daarvoor had ik deelgenomen aan 5 wegwedstrijden in Brazilië, maar dat was niet te vergelijken met wat ik aan de start van de Vuelta a la Ribera del Duero beleefde.'
Lees verder onder de video!
Verrassing in Spanje: 'Hoorde zogezegd niet eens mee te doen'
Die wedstrijd was zijn eerste meerdaagse koers, en dan ook nog in Spanje. Het was een compleet nieuwe ervaring, en dat ging met horten en stoten. 'Ik ging erheen zonder te weten wat mijn niveau was, zonder enige ervaring. Het was vanaf de 1e dag een bewogen koers. In de 1e rit, een korte en vlakke etappe, kwam ik 10 km na de start ten val samen met het halve peloton. Daarna kwam ik dezelfde dag nog een keer ten val, maar gelukkig was het niets ernstigs en kon ik verder.'
Bravo herpakte zich in de volgende rit. Sterker nog, hij bloeide helemaal op. 'In de 2e etappe reed ik alleen naar de streep en gaf ik de achtervolgers een minuut achterstand. Dat is 1 van mijn beste herinneringen, omdat mensen geen idee hadden wie ik was. Ik hoorde zogezegd niet eens mee te doen aan die koers, maar ik behaalde die fantastische overwinning, wat me echt trots maakte. Toen, op de laatste dag, verdedigde ik met succes de trui, ongelofelijk om dat te doen en op het podium te staan.'
Lees verder onder de foto!
Merlier en Van Lerberghe als mentors: 'Behandelden alsof ik deel uitmaakte van de ploeg'
Met die verrassende prestatie reed hij zichzelf in de kijker van topteams in Europa. Maar het was Johan Molly die het snelste handelde. De scout van Soudal Quick-Step nam vlug contact op. 'Ik was verrast dat 1 van de beste teams ter wereld mijn resultaten kende en wist wie ik was. Geweldig om te horen. Ik deed een aantal testen in België en reisde daarna met Molly naar de Europese kampioenschappen in Limburg. Daar ontmoette ik Tim Merlier en Bert Van Lerberghe en op die dag wist ik dat Soudal Quick-Step de beste optie voor mij was.'
Merlier en van Lerberge speelden een grote rol in het besluit van het inmiddels 19-jarige toptalent. 'Tim en Bert behandelden me allebei alsof ik deel uitmaakte van de ploeg, ze waren ongelooflijk aardig. Die familiegeest die ik om hen heen voelde, overtuigde me ervan dat The Wolfpack de juiste plek voor mij was om me te ontwikkelen.' Merlier wist zelf de Europese titel op zijn naam te schrijven.
Inmiddels heeft Bravo zijn eerste koersen voor de ontwikkelingsploeg gereden, in onder meer het Circuit des Ardennes, de Alpes isère Tour en Luik-Bastenaken-Luik voor beloften: daar werd hij 21e. Het zijn pas de eerste stappen, maar de Braziliaan lijkt op op de juiste plek te zijn. 'Ik hoop dat ik dit traject kan voortzetten, want ik voel me geweldig bij het Soudal Quick-Step Devo Team.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties