Gespot op Strava: Waarom Van der Poel niet op waarde werd geklopt en de Amstel had kunnen winnen

Wordt het Mathieu van der Poel of Wout van Aert? Of toch Tadej Pogacar? Dat het in het wielrennen niet zo makkelijk is, bleek afgelopen zondag wel in de Amstel Gold Race. Michal Kwiatkowski verraste alle favorieten met een aanval in de finale, die hij samen met Benoît Cosnefroy volhield tot aan de meet. De Pool had een geweldige dag, zo bleek uit zijn cijfers in Strava. Topfavoriet Van der Poel was dan juist nét een beetje minder, maar toch zeker goed genoeg...

Laten we allereerst even de algemene cijfers erbij halen, want daaruit kunnen we opmaken hoe hard het ging. Kwiatkowski noteerde in Strava 250,11 kilometer, 3.541 hoogtemeters en hij deed daar 6 uur, 6 minuten en 38 seconden over. Officieel werd er 254,1 kilometer afgelegd, dus de GPS in Kwiato's vermogensmeter is ergens een beetje uit de bocht gevlogen. PCS noteerde een totale tijd van 6 uur, 1 minuut en 19 seconden. In Strava kwam het geheel neer op een gemiddelde snelheid van 40,9 kilometer per uur. Als we de officiële cijfers aanhouden, ging het afgelopen zondag aan 42,2 kilometer per uur.

Daarmee ging het gemiddeld een stukje harder dan in 2019, toen Van der Poel die epische editie van de Amstel Gold Race won. Qua watt per kilogram deden de twee in beide edities weinig voor elkaar onder. Van der Poel noteerde drie jaar geleden 4,5 watt per kilogram over de hele dag, net als Kwiatkowski afgelopen zondag. Als we ons beseffen hoe goed Van der Poel in 2019 was, kunnen we dus wel concluderen dat Kwiatkowski afgelopen zondag ook een geweldige dag beleefde. Gelukkig zijn er meer cijfers om dat te onderbouwen.

Kwiatkowski rijdt hard in finale ...

Kwiatkowski plaatste zijn aanval in de finale, nadat het in de aanloop naar die slotfase al harder ging dan ooit in de Amstel. Het segment "Amstel: Keutenberg-Cauberg-Finish" werd door de groep favorieten afgewerkt in 17 minuten en 46 seconden. Daarmee ging het 8 seconden harder dan de oude toptijd van Floris De Tier uit 2015. Het geeft aan hoe hard het al ging. Op de Keutenberg werd het kaf definitief van het koren gescheiden en kwamen er elf man vooraan. Kwiatkowski ging bij het passeren van de finishlijn in het offensief, en werd niet meer teruggezien...

In de finale-lus van zestien kilometer liet Kwiatkowski zien wat hij in huis heeft. Hij reed in de finale aan gemiddeld 44,7 kilometer per uur, goed voor 320 watt. Dat is bizar hard, wetende dat de Geulhemmerberg en Bemelerberg nog bedwongen moesten worden en er in de laatste rechte lijn nog naar elkaar geloerd werd door Kwiatkowski en Cosnefroy. Op de Bemelerberg tikte Kwiatkowski de 6 watt per kilogram nog aan, waarmee hij aantoonde dat hij echt wel op de limiet zat en alles uit de kast haalde in de laatste kilometers.

In de sprint met Cosnefroy, die uiteindelijk op millimeters aankwam, knalde Kwiato nog een sprint van 1194 watt uit zijn benen. Het was nét genoeg voor de Pool van INEOS Grenadiers, om een verrassende zege te boeken. Verrassend? Ja, want wie had Kwiatkowski en Cosnefroy voor de start opgeschreven voor het podium? Eerlijk zijn, h`e! Ook verrassend, omdat de cijfers heel sterk waren, maar niet buitenaards.

... en tóch had Van der Poel de Amstel kunnen winnen

Voorafgaand aan de Amstel Gold Race was Van der Poel toch de favoriet. De Nederlander ondervond echter dat je als topfavoriet niet altijd kán winnen. De kopman van Alpecin-Fenix probeerde in de finale-lus meermaals weg te rijden om Kwiatkowski te achterhalen, maar op het tandvlees kon de rest antwoorden. Zodoende ontstond een klassiek spelletje hollen-en-stilstaan, wat de twee leiders vooraan in de kaart speelde. Hoe goed Kwiatkowski namelijk ook was, Van der Poel was cijfertechnisch stiekem een stukje beter. Alleen had hij de wedstrijd op dat moment al verloren.

MVDP legde na afloop uit dat hij op alles moest reageren als favoriet, maar dat dat simpelweg niet kan. En dat hij er ook niet honderd procent de benen voor had. Keuzes maken dus, en dan zul je altijd zien dat je er eentje laat rijden die het haalt tot de finish. Van der Poel had moeten aansluiten toen Kwiatkowski bij het ingaan van de slotronde aanging, maar net op dat moment keek hij even naar de anderen. Een klein gaatje werd een gat en door het hollen en stilstaan was de kloof aan de echte finish groot genoeg voor Kwiatkowski en Cosnefroy om ervoor te sprinten. Zelfs Tiesj Benoot eindigde er nog tussenin, toen er opnieuw werd gepokerd en niet werd doorgereden.

Halen we de cijfers van Kwiatkowski erbij, dan kunnen we niet anders concluderen dan dat er meer stootkracht in de groep Van der Poel zat, dan vooraan. Kwiato gaf ongetwijfeld alles, maar zijn 320 watt gemiddeld in de laatste 16 kilometer (met zijn gewicht goed voor 4,7 watt per kilogram) werd ruimschoots beantwoord door Van der Poel. Die reed in de finale-lus 379 watt gemiddeld (met zijn gewicht 5,0 watt per kilogram) en perste er in de sprint voor plek vier nog een piek van 1.384 watt uit. Daarmee had hij gewonnen van Kwiatkowski en Cosnefroy, met misschien wel een fietslengte.

Van der Poel ietsje minder, maar goed genoeg

Journalist Thijs Zonneveld is ook al zo'n cijfer-liefhebber en hij zette na de Amstel Gold Race wat cijfers op een rijtje, die we ook in Strava kunnen terugvinden. Van der Poel reed een vermogen van 740 watt over een minuut, 396 watt over twintig minuten en 362 watt over zestig minuten. Daarmee zat hij zondag net iets onder zijn waardes, die hij trapte in de gewonnen Strade Bianche van 2021 en de gewonnen Ronde van Vlaanderen van dit jaar. In De Ronde reed hij 726 watt over een minuut, 416 watt over twintig minuten en 382 watt over een uur. Vooral in de langere blokken ietsje beter dus dan de Amstel.

Toch was zijn vorm meer dan goed genoeg om te winnen. Helemaal zonder Van Aert en Pogacar had Van der Poel de benen om zijn tweede Amstel Gold Race op zijn naam te schrijven, ware het niet dat koers niet alleen op cijfers gebaseerd is. Op de Bemelerberg reed hij gemiddeld aan 521 watt omhoog, een persoonlijk record voor de Nederlander. Hij reed er dus nog nooit harder. Wat wel opvalt: Van der Poels hartslag was in de finale-lus nooit hoger dan 186 slagen per minuut. We weten uit andere Strava-analyses dat dat bij lange na niet de maximale hartslag is van hem. Het bevestigt dat hij niet over z'n maximale krachten beschikte.

Voor meer Gespot op Strava, klik hier.

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)