Waarom wormenbloed als nieuw dopingspook wordt gezien, maar het eigenlijk nog niet zo'n vaart loopt

Het klinkt te bizar voor woorden: een worm als nieuw potentieel dopingmiddel. Het bloed van de beestjes die worden gebruikt als visaas zou een enorm verschil kunnen maken in het vermogen om zuurstof te vervoeren. Het gehalte hemoglobine, dat verantwoordelijk is voor het vermogen om het zuurstof te vervoeren, is bij deze beestjes enorm hoog en dat zou een positief effect kunnen hebben op het uithoudingsvermogen van sporters, wordt duidelijk uit een onderzoek volgens L'Équipe.

Een onderzoek van Analytical Science Journal toonde aan dat de hemoglobine van wormen met een detectiemonster afgenomen tussen vier en acht uur na gebruik kan worden opgespoord. Het middel zou verleidelijk kunnen zijn voor sporters vanwege de hoge zuurstofafgiftecapaciteit, stelt het onderzoek.

'Ik kreeg verzoeken van sportscholen, atleten, en een wielrenner wiens team in 2020 de Tour reed'

De Franse marien bioloog Franck Zal, die een bedrijf heeft dat gespecialiseerd is in het medische effect van de hemoglobine van wormen, stelt dat de stof uit de worm veertig keer meer zuurstof kan vervoeren dan menselijke hemoglobine. Zal werd naar eigen zeggen al eens benaderd door een renner: 'Er nam een renner contact met mij op, een bekende renner, van een team dat in 2020 de Tour de France reed', zo geeft Zal aan dat de bloedvervanger al bekend is in het peloton.

Het Wereld Anti-dopingagentschap WADA en de Franse anti-dopingautoriteiten maken zich zorgen over het middel. Tot nu toe is er nooit een test geweest waaruit bleek dat het middel daadwerkelijk wordt gebruikt. Het middel kan echter bij gebruik lastig worden opgespoord, omdat het een erg snelle halfwaardetijd heeft. Na een paar uur is de stof al onvindbaar voor een dopingtest. Het hoge gehalte hemoglobine bij de wormen werd door Zal in 2007 ontdekt en hij erkende al gauw te denken dat het voor valsspelers in de sport verleidelijk zou kunnen zijn. 'De stof kon omgeleid worden. Ik kreeg verzoeken van atleten of ze het middel konden kopen. Ook begreep ik dat het bij renpaarden is toegediend', aldus Zal. Het WADA stelt inmiddels extra alert te zijn op het gebruik van het middel, maar 'is bijna verzekerd dat het nog door geen enkele geteste atleet is gebruikt.'

Gentse antidopingarts Van Eenoo: 'Product is wel eenvoudig op te sporen'

Ondanks de verklaringen van Zal heeft dopingjager Peter Van Eenoo 'nog geen aanwijzingen dat het middel zijn weg naar de sport heeft gevonden.' Anderzijds ontkent de Belg van het Gentse antidopinglab het effect van de doodgewone zeepier niet, die de 'prestaties theoretisch gezien kan verbeteren'. 'Er is inderdaad maar 1 bedrijf dat het product ontwikkelt en daar houden ze er een zeer strikte controle op na', vertelt de bioloog in Het Nieuwsblad.

'Terwijl een alternatief, illegaal productiecircuit me onwaarschijnlijk lijkt: de procedure is behoorlijk tijdrovend en ingewikkeld.' Bovendien zegt Van Eenoo in tegenstelling tot de Franse bioloog dat het product wel vrij eenvoudig op te sporen is. 'Bij gewoon bloed kleurt plasma bij een test geel, bij een synthetisch hemoglobine, zoals Hemarina, kleurt het rood. Ik maak me momenteel dus geen grote zorgen, maar als je binnenkort op het strand een wielerploeg bezig ziet terwijl ze volop zeepieren uit het zand halen, moet je mij zeker opbellen', concludeert de Belg.