Enric Mas kende in 2022, ondanks zijn afstappen in de Tour de France, een sterk jaar. Naarmate het seizoen vorderde, werd de Spanjaard steeds beter. Een van zijn beste prestaties was zijn tweede plaats in het eindklassement van de Vuelta, waar hij al twee keer eerder met 'het zilver' genoegen moest nemen. 'Ik moet hem nu echt wel eens een keer gaan winnen', aldus de Mallorcaan.
In gesprek met Het Nieuwsblad kijkt de runner-up van de voorbije Vuelta (en die van 2021 en 2018) nogmaals terug op zijn prestaties van het afgelopen seizoen. In de Vuelta was Mas de grootste belager van eindwinnaar Remco Evenepoel, maar finishte hij op iets meer dan twee minuten afstand van de Belg. 'In mijn eerste Vuelta’s was ik nooit super in de eerste dagen, maar wel top op het einde. Nu maak ik die fout niet meer. Dit jaar was ik honderd procent bij de start in Nederland. Ik ben blij met mijn prestatie in de Vuelta, maar anderzijds ook ontgoocheld omdat ik niet won.'
Mas, die na de Vuelta wel victorie wist te kraaien in de Giro dell'Emilia door Tadej Pogacar te kloppen, is twee maanden na het spektakel zelfkritisch op zijn rijden in de Spaanse rittenkoers. 'Vooral op Sierra de la Pandera had ik meer tijd kunnen winnen op Evenepoel. Daar maakte ik de fout om meteen te reageren op een aanval van Roglic en blies ik mezelf een beetje op. Maar laat ons eerlijk zijn: in Madrid telde ik nog altijd twee minuten achterstand op Evenepoel, geen twintig seconden. Heb ik het dan ergens echt laten liggen?'
In de Ronde van Lombardije nam Pogacar zijn sportieve revanche op Mas, die tegenover de Belgische krant zegt wel lessen te hebben getrokken uit zijn Vuelta. 'Ik ga in de toekomst proberen op mijn goede dagen aanvallender te rijden en op mijn slechte dagen slimmer te overleven.'
Ook de inmiddels welbekende daalangst van de 27-jarige Movistar-renner blijft niet onbesproken. De beelden van een angstig dalende Mas in de Tour de France, die daardoor minuten verloor, staan immers bij menig wielerfan nog in het geheugen gegrift. 'Het gevolg van drie opeenvolgende crashes in de afdaling in de Dauphiné. Plots was ik bang om bergaf te rijden. Ik heb nadien veel sessies bij de psycholoog gedaan en ben met een daalcoach aan de slag gegaan. Ik denk dat ik er bijna vanaf ben', sluit hij af.
Lees het artikel op de mobiele website