Nabeschouwing: 'Van Aert en co konden met deze verwachtingen alleen maar verliezen'

Wát hebben we genoten van het wereldkampioenschap wielrennen in Vlaanderen. Alleen daarover zouden we bij In de Leiderstrui al een volle Nabeschouwing kunnen vullen, maar er gebeurde nog meer. We blikken deze week samen met hoofdredacteur Tom van der Salm terug op de meest opvallende gebeurtenissen uit het peloton van deze week.

Tom, Tom, Tom. Goed dat je er bent! We móéten het op deze site écht nog even over het WK hebben. Man, wat heb ik ervan genoten. Is het voor jou ook het beste WK dat je tot nu toe gezien hebt?

'Nou, ik zal je eens vertellen: 's ochtends ben ik gewoon naar de voetbalclub gegaan om een wedstrijd te vlaggen met de gedachte 'die eerste paar uur kijken we toch naar een Oezbeek, Albanees en iemand uit Burkina Faso', met alle respect van de wereld natuurlijk. Toen ik rond 12 uur en 1 uur op het liveblog keek, zag ik echter al namen als Asgreen, Evenepoel en Cosnefroy voorbijkomen... Daarna ben ik als de brandweer naar huis gegaan om de koers te gaan volgen. En dat was een goede keuze, want ook die laatste negentig kilometer heb ik mijn ogen geen moment van het scherm afgehouden. Overigens vond ik het in Yorkshire nog iets epischer, door de omstandigheden en alles wat daar na elkaar gebeurde.'

Ik weet van gekkigheid bijna niet waar ik moet beginnen, iets waar de renners in de mannenwedstrijd duidelijk geen last van hadden. De winnaar dan maar? Julian Alaphilippe lijkt me ontegenzeggelijk de terechte kampioen. Was je niet stiekem ook een beetje verrast dat juist hij de sterkste bleek? De afgelopen weken ging het toch vooral om zijn concurrenten.

'Om eerlijk te zijn hield ik niet eens écht rekening met Alaphilippe; ik had verwacht dat de Fransen met Sénéchal, Cosnefroy en Laporte gingen proberen om vooruit te geraken. zodat Alaphilippe bij Van Aert en co kon blijven en in de finale op de verrassing kon spelen. Hij speelde echter allesbehalve op de verrassing, hij speelde met ieders benen zondag. Courage, zoals ze het zo mooi zeggen in het Frans.'

Alaphilippe werd in Britain nog geregeld geklopt door Wout van Aert. Hij miste de 'superbenen', maar dat is natuurlijk nog geen verklaring wáárom hij niet top was. Als jij je onderbuik moet aanspreken, waar zou je de echte oorzaak dan zoeken?

'Hij heeft zich net als vorig jaar tot in de puntjes voorbereid op dit WK, ik denk dat we het daar moeten gaan zoeken. En dat heeft hij vaker laten zien: dat hij zich echt ontzettend goed kan voorbereiden op een hoofddoel. Dat zagen we ook in de eerste rit van de Tour dit jaar.'

België greep daardoor naast het goud, net als in alle andere onderdelen. Gaat het te ver om te zeggen dat dat een zeer teleurstellende oogst is voor zo'n wielernatie op eigen bodem?

'Ja, vind ik wel. De druk ligt op een WK in eigen land echter altijd hoger; ik meen me van het WK 2012 in Valkenburg te herinneren dat er na afloop gesproken werd van een slecht optreden van de Nederlanders, terwijl Lars Boom (net na de Cauberg nota bene) gewoon vijfde werd. De verwachtingen in België waren zó hoog, Wout en co konden enkel maar verliezen.'

Er was natuurlijk überhaupt nog een hoop over de samenlopende belangen te doen. Vind jij het terecht dat ploegbazen wat te zeggen hebben over hun renners op zo'n WK? Ze betalen immers wel hun salaris. Of zou jij ze, ik noem even geen namen, liever opdragen hun mond te houden bij landenwedstrijden?

'Mond houden is natuurlijk groot gezegd, want het blijven inderdaad de betaalheren. Kijk, het kan elke kant opgaan, maar over het algemeen heeft het ook wel zijn charmes vind ik. Dat is bij het voetbal, maar ook zeker bij de koers. Valverde die in 2013 niet achter zijn Movistar-ploeggenoot Costa aan wou rijden en hem wereldkampioen liet worden; Bodnar die Sagan juist wel hielp, in Qatar meen ik; dat zijn toch prachtige verhalen voor ons als koersliefhebbers?'

Voor Nederland was er nog wel wat succes, maar wellicht ook minder dan gehoopt. Vorige week schreef je nog een column waarin je het opnam voor Loes Gunnewijk. Sta je daar nog steeds achter met de tactiek van afgelopen zaterdag in het achterhoofd?

'Ja. Kijk, soms is het ook een dubbeltje op zijn kant. Balsamo heeft Vos enkel geklopt in de GP Oetingen dit jaar; wie verwacht dat ze op zo'n WK ineens Vos uit het wiel sprint, terwijl we als Vos had gewonnen hadden gesproken van een 'perfecte afvallingskoers' of iets dergelijks? In de lead-out had het inderdaad beter gekund, maar ik vind dat op de gekozen tactiek van om en om aanvallen en uiteindelijk, mocht het samen blijven, voor Vos rijden niet te tornen valt. Al had de coördinatie, voor mij als TV-kijker, beter gekund.'

Gunnewijk staat de komende drie jaar in ieder geval nog steeds aan het roer bij de vrouwenploeg. Wat zou er echt anders moeten na de mislukte exercities in Tokio en Leuven? Heb jij nog frisse ideeën?

'Er stoppen met Chantal van den Broek-Blaak, Anna van der Breggen en na 2022 Ellen van Dijk natuurlijk wel wat dames, dus ik denk dat Gunnewijk langzamerhand de jonge garde moet kneden, zodat zij over een paar jaar klaar zijn om te winnen. Tot dan toe zal het echter nog wel voor Van Vleuten zijn, maar van zo'n powervrouw kunnen die jonge dames alleen maar leren. Ook omdat ze altijd recht voor haar raap is.'

Waar de tweede plek bij de vrouwen misschien aanvoelde als 'verlies', denk ik dat dat bij de zilveren medaille van Dylan van Baarle absoluut niet het geval is. Is het eigenlijk niet doodzonde dat hij niet wat vaker voor zijn eigen kans kan gaan? Wat een talent zit daarin...

'Het is voor een coureur als hem wel ongelofelijk moeilijk om vaak te winnen. Tuurlijk zou ik hem à la Nils Politt of Matej Mohoric ook zo nu en dan voor een Touretappe zien willen gaan, maar we weten onderhand ook wel van iemand als Oliver Naesen of Stefan Küng hoe ontzettend lastig het is om daadwerkelijk een rit te winnen. En ik neem aan dat hij als meesterknecht van Tourwinnaars ook gewoon veel waardering voelt, en dat is ook wat waard.'

Mathieu van der Poel was in orde, maar gezien de voorbereiding natuurlijk niet top. In Parijs-Roubaix dan maar een schepje erbovenop? Met de voorspelde regen liggen er mooie kansen voor hem!

'Sure, laten we het hopen! Ik denk dat het WK dé ultieme testcase was en dat Mathieu er in Roubaix zeker zal staan. Mathieu en Wout in de Roubaix-modder, ik kan niet wachten!'

We sluiten nog even af met een transfernieuwtje, puur omdat ik daar zo van houd. Vandaag heb ik een leuke voor je in de aanbieding: Max Kanter naar Movistar. Wat is opvallender: zijn overstap zelf of zijn teksten bij aankomst?

'Die teksten, haha. Al vind ik het wel wat hebben: in de serie toont Movistar ook dat ze genoeg zelfspot hebben, al is het wel heerlijke on-demand TV.'

Door: Jannick van der Hooft - j.vanderhooft@indeleiderstrui.nl

Met dank aan: Tom van der Salm - t.vandersalm@indeleiderstrui.nl