Mads Pedersen eindigde nipt als derde in de eerste etappe van Parijs-Nice. De Deen van Trek-Segafredo kwam met veel snelheid aan de meet, maar kon winnaar Tim Merlier (Soudal-Quick Step) en Sam Bennett (BORA-hansgrohe) niet kloppen. Pedersen zegt op de ploegsite vooral blij te zijn dat hij überhaupt kon sprinten.
'De sprint zelf ging best prima, maar ik maakte een fout en opende een gat', is Pedersen eerlijk. 'Dat kostte veel energie in de laatste bocht en had als gevolg dat ik vroeg aan de sprint moest beginnen. Ik kwam richting het einde snel opzetten, dus dat is een goed teken voor de rest van de week.'
Maar waarom was Pedersen dan blij dat hij aan sprinten toe kwam? 'Ik wist dat Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard voor de bonificatieseconden zouden gaan en door zouden rijden als ze een gat hadden. Uiteindelijk maakte de tegenwind het zwaar in de laatste kilometers. Gelukkig had Soudal-Quick Step genoeg renners over om de snelheid hoog te houden. Anders waren Pogacar en Vingegaard gevlogen.'
'De twee klimmetjes waren zwaar', vervolgt de 27-jarige Deen zijn verhaal. 'De kortste deed pijn en nadien was het vooral lastig om mijn positie goed te behouden. Gelukkig kwamen Otto Vergaerde, Mattias Skjelmose en Alex Kirsch me helpen. Mattias deed een uitstekende lead-out, dus ik denk dat zijn benen klaar zijn voor rit twee. Het was een positieve dag.'
Lees het artikel op de mobiele website