'Monumentaal', 'gekkenwerk' en 'nooit verwacht': vluchters (en Pogacar) vergapen zich aan kunststuk Alaphilippe Wielrennen
Wielrennen

'Monumentaal', 'gekkenwerk' en 'nooit verwacht': vluchters (en Pogacar) vergapen zich aan kunststuk Alaphilippe

'Monumentaal', 'gekkenwerk' en 'nooit verwacht': vluchters (en Pogacar) vergapen zich aan kunststuk Alaphilippe

In de twaalfde etappe van de Giro d'Italia, welke ook wel te boek stond als muurtjesetappe, stond er geen maat op een ijzersterke Julian Alaphilippe, die uiteindelijk solo over de meet kwam. In de redelijk verre achtergrond volgenden er daarna verschillende duels om de ereplaatsen. In de Leiderstrui bundelt hier een aantal reacties van door Loulou verslagen renners!

Laten we beginnen met Quinten Hermans, de Alpecin-Deceuninck-Belg die als derde over de meet kwam. Hij moest in het sprintje om plek twee zijn meerdere erkennen in Jhonatan Narváez van INEOS Grenadiers. 'Het was voor het peloton heel lastig om alles te controleren, waarop ze een grote groep lieten gaan', duidt de Vlaming tegenover Cycling Pro Net. 'Op een gegeven moment moet je in zo'n grote groep dan wel voor een schifting zorgen. Anders wordt er niet samengewerkt en zijn er veel sleepers. Ik denk dat dat op zich wel lukte, met een sterke groep van negen man. Helaas voor ons was Alaphilippe daarvoor al vertrokken. Hij had echt goede benen.'

Dat beaamt ook Michael Valgren, die namens EF Education-EasyPost ook meezat bij de schifting uit de grote groep, maar Alaphilippe nooit meer terugzag. Hij werd vierde, ook nog achter de weggereden Narváez en Hermans. 'Het was een snelle dag en dat Alaphilippe won, was heel indrukwekkend. In de groep erachter ging het echt niet langzaam, al is het in een groep van meer dan dertig altijd even de vraag wie controleert. Toen de groep kleiner werd, werkten we goed samen. De laatste klim was bruut, net iets te lang en te steil. Ik klim goed, maar tegen mannen als Hermans en Narváez spreek je wel over zeven of acht kilo's minder. Ik heb het geprobeerd, maar het is wat het is.'

Lees verder onder de foto!

'Monumentaal', 'gekkenwerk' en 'nooit verwacht': vluchters (en Pogacar) vergapen zich aan kunststuk Alaphilippe

Hermans en Leemreize verbaasden zich over verre aanval Alaphilippe

Alaphilippe demarreerde opvallend genoeg op 120 kilometer van de aankomst al. Ook Hermans verwachtte derhalve niet dat de tweevoudig wereldkampioen het tot aan de finish zou uitzingen. 'Ik vond het heel vroeg om al te gaan, vooral omdat hij alleen met Mirco Maestri ging. Maar chapeau aan hem, het is een uiterst knappe prestatie.' Hermans en Narváez kwamen uiteindelijk op een seconde of dertig van de Franse laureaat over de meet. 'Ik dacht lange tijd dat het nog mogelijk was, want zo onwijs ver zat hij nu ook weer niet voor ons. Maar ook Alaphilippe reed de slotklim enorm hard op. Toen we hem op de top niet meer zagen, besefte ik dat het wel heel moeilijk ging worden.'

Voor Gijs Leemreize (dsm-firmenich PostNL) waren het waarschijnlijk niet de leukste dagen op de fiets, daar hij land- en ploeggenoot Fabio Jakobsen zag uitvallen. Vanuit de kopgroep wist de 24-jarige Nederlander naar een knappe achtste plaats te snellen. 'Het was erg zwaar, maar ik ben vooral blij dat ik weer een keertje meedoe', vertelde hij aan Iris Slappendel van Eurosport. 'Ik voelde me beter dan de voorbije dagen. Het was lang springen vooraleer de kopgroep ontstond. Uiteindelijk was dat een enorm grote groep.'

'Het werd een beetje een tactisch spelletje, omdat de groep te omvangrijk was voor een gezonde samenwerking', ging Leemreize verder. 'Voor Kevin (Vermaerke, red.) en mij was het zaak om zo goed mogelijk mee te zitten. Vaak als er in een kopgroep iemand wegrijdt, valt het daarachter stil. Dat was ook hier het geval. Toen we eenmaal weg waren, viel het inderdaad stil. We waren dan voorop met elf die het moesten uitvechten. Ik was wel verbaasd dat Alaphilippe al zo vroeg ging, maar nog verbaasder was ik over het feit dat we zo langzaam inliepen op de twee leiders. We reden echt hard, want ik zag echt af. Maar ze bleven gewoon met z'n tweeën één minuut voor ons uit rijden. Dat was dus echt een straffe wedstrijd van hen.'

Lees verder onder de foto!

'Monumentaal', 'gekkenwerk' en 'nooit verwacht': vluchters (en Pogacar) vergapen zich aan kunststuk Alaphilippe

Trentin en Pogacar lovend over 'groot kampioen' Alaphilippe

Matteo Trentin - de routinier van Tudor Pro Cycling Team - kwam dan weer als zesde over de meet, waarna we hem uitgebreid zijn ex-ploegmaat Alaphilippe zagen omhelzen. Tegenover de draaiende camera van Cycling Pro Net duidde hij hoe zwaar de etappe was, temeer na een razendsnelle openingsfase. 'Veel ploegen wilden snel mee in de vlucht en ik viel op het juiste moment aan. Zo'n goed moment, dat ik lange tijd met één ander aan 54 of 55 gemiddeld heb gereden. Dat heeft me veel energie gekost.'

Ook over zijn innige knuffel met Alaphilippe vertelt de voormalig Europees kampioen nog het een en ander. 'Julian is in de eerste plaats een vriend. Ik heb hem prof zien worden en heb drie jaar met hem gekoerst. Vrienden zijn we altijd gebleven en het is mooi om te zien dat zo'n kampioen nu op deze manier terugkomst, na zoveel problemen te hebben gehad.'

Dat vindt ook Tadej Pogacar, die in het peloton in zijn roze trui rustig aanzag hoe anderen om de dagzege streden. 'Ik ben heel blij om hem te zien winnen, vooral ook de manier waarop. Het was gekkenwerk en monumentaal, maar een geweldige rit. Alleen grote kampioenen kunnen zo winnen, dus hij heeft de zege verdiend.'

Lees verder onder de foto!

1163498443
Pogacar kende een makkelijk dagje in het zadel

Medevluchter Maestri vol bewondering over Alaphilippe, Narváez nu extra gebrand op nieuwe zege

Toen Alaphilippe er op 126 kilometer van de aankomst vandoor ging, was dat dus samen met Polti-Kometa-man Mirco Maestri, die op de slotbeklimming moest passen en uiteindelijk als negende over de meet kwam. 'Het was geweldig om deze ontsnapping tegemoet te treden met een kampioen als Alaphilippe', vertelt de Italiaan op de ploegsite van zijn broodheer. 'Ik bewonder hem en ik zal hem altijd blijven herinneren. We spraken af ​​elkaar niet aan te vallen en zo samen onze weg te vinden.'

'Ik gaf alles wat ik had', concludeert Maestri, die spreekt van een bovengemiddelde mate van vriendschappelijkheid. 'Alaphilippe hielp me en moedigde me aan om door te gaan, ook al kon ik hem op de laatste muur niet volgen. Ik denk dat het heel moeilijk was om hem te verslaan, maar we hebben het best mogelijke resultaat behaald. Toen hij mij bij de finish kwam bedanken, feliciteerde ik hem met zijn overwinning.'

Eindigen we met de nummer twee in de rituitslag, Jhonatan Narváez. De Ecuadoriaan van INEOS Grenadiers - eerder primus in de ouverture - was volgens velen dé topfavoriet om te zegevieren in de murenetappe. En daar zaten ze uiteindelijk dus niet ver naast. 'Het was een snelle rit, met daarbij ook nog eens veel wind', vertelt de Zuid-Amerikaan in een op X geplaatste video. 'Een tweede plaats is eigenlijk geen mooie plaats, maar we hebben ons best gedaan en een mooie poging ondernomen.'

'Ik ben heel erg blij voor Julian', feliciteert ook de runner-up Alaphilippe. 'Hij is een erg sterke coureur. Je wordt immers niet voor niets twee keer wereldkampioen. Ik gun het hem van harte. Ik had uiteraard graag zelf gewonnen, maar ik ben alleszins heel tevreden met mijn vorm. Na mijn harde crash in Gent-Wevelgem was terugkeren in koers het belangrijkste doel. Als het dan ook nog eens zo goed gaat, is dat supermooi. De benen zijn goed. Hopelijk kan ik me er nog eens tussengooien deze ronde', sluit hij af met ambitieuze woorden.

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws