Gespot op Strava: Bernal was in de eerste twee Giro-weken simpelweg fenomenaal

Renners zijn niet altijd even open over hun prestaties, vermogens en gegevens, maar Strava biedt bij veel mannen en vrouwen toch uitkomst. Wie reed er records aan puin tijdens trainingen en hoe presteerden de renners in wedstrijden? In de Leiderstrui kijkt in 'Gespot op Strava' naar de cijfers achter de prestatie. Deze week: De eerste twee dominante Giro-weken van Egan Bernal.

Is Egan Bernal in orde? Niemand die het wist. De Colombiaan reed in maart zijn laatste koers, in de Tirreno-Adriatico. Daarna verdween hij richting Colombia en kwam hij via een hoogtestage in Andorra aan in Italië. Houdt de rug het? Is hij mentaal klaar? Na twee weken Giro d’Italia is er maar één antwoord op die vragen: JA. Het bewijs leverde Bernal iedere rit waarin het ook maar een beetje lastig werd. En we hebben wat Strava-cijfers om het te onderbouwen.

Bernal laat zich meteen zien (en haast zich naar de bus)

Na een ietwat anonieme openingstijdrit was het op 11 mei in de vierde etappe van de Giro voor het eerst D-day voor de klassementsrenners. Zoals zo vaak in de eerste week, regende het de hele dag. En Bernal bleek in de finale dik in orde. Op de dag dat João Almeida een podiumplek verspeelde en Giulio Ciccone en Mikel Landa aanvielen, viel toch vooral de stoot van Bernal op. Op het slotklimmetje naar de finish – van 4,3 kilometer aan 9,5 procent – smeerde hij onder meer Simon Yates en Remco Evenepoel elf seconden aan.

Bernal besloot op de kletsnatte klim all-in te gaan toen Ciccone en Landa wegreden. De Colombiaan van INEOS Grenadiers overlegde gemiddeld 373 watt, met een piek van 716 watt. Met die laatste beuk reed hij in nog geen vijf seconden naar de andere twee toe. 373 watt is dik 6,2 watt per kilogram voor Bernal, ook al indrukwekkend. Ook opvallend: Bernal uploadde op de dag van de vierde etappe niet louter de 187 kilometer uit de race. In totaal noteerde hij op die dag 244,32 kilometer, waarbij hij na de finish in een lange afdaling acht (!) KOM’s uit de boeken. In razende vaart naar de warme bus, zover is duidelijk.

Bernal laat rivalen zelfs met tegenwind lijden

Op 13 mei in de zesde etappe volgde de tweede test bergop en andermaal hadden we Bernal in de hoofdrol. Gino Mäder won vanuit de vlucht, maar de kopman van INEOS zette de klassementsrenners daar achter onder druk. Opnieuw kreeg hij Ciccone mee, en ook Dan Martin en Evenepoel waren dit keer op de afspraak. In de stromende regen – en de wind vol tegen – moesten ze diep gaan om Bernal bij te houden. Maar eerst even naar de voorlaatste klim, waar INEOS bergop waaiers trok en de koers liet ontploffen. Met Filippo Ganna als aanjager overlegde Bernal in de laatste 400 meter van die klim 399 watt gemiddeld. Niemand liet zich verrassen, maar iedereen moest met de bek op het stuur.

Op de San Giacomo toonde Bernal aan dat hij de beste klimmer in koers was, in de eerste week van Giro. Tegenwind of niet, hij ging ervoor. De klim van dik vijftien kilometer werd omhoog gejaagd aan gemiddeld 339 watt (5,65 watt per kilogram). Bij zijn aanval in de laatste vijf kilometer overlegde Bernal op z’n piek 756 watt en reed hij aan gemiddeld 361 watt (6,0 watt per kilogram) in één streep naar de meet. Meer dan bonificatieseconden leverde het richting de eerste concurrenten nog niet op, maar andermaal leek de rug prima in orde.

Bernal grijpt de macht in Giro d'Italia

De eerste twee plaagstoten bleken de aanzet voor dag negen in de Giro, op 16 mei. In de negende etappe – met een onverharde laatste anderhalve kilometer – slaagde Bernal er voor het eerst in om iedereen uit het wiel te rijden. Hij won zijn eerste Giro-etappe uit zijn carrière én hij greep het roze, twee dagen voor de eerste rustdag. Dat er wat ging gebeuren, bleek al wel uit het feit dat INEOS Grenadiers richting de slotkilometer volle bak op kop reed, om zo de vroege vluchters terug te halen. Dat lukte, Geoffrey Bouchard en Koen Bouwman leken stil te staan toen Bernal op de pedalen ging staan.

Gemiddelde in de laatste 1,47 kilometer? 439 watt, gelijk aan 7,3 watt per kilogram! Andermaal reed hij op zijn piek dik boven de 700 watt. Te machtig voor de rest, goed voor La Maglia Rosa. Voor mensen die weleens bergop over grind hebben gereden: dat is geen pretje. Bernal overlegde desondanks een gemiddelde van 23,6 kilometer per uur in de laatste anderhalve kilometer. Toen hij aanging - en voor even alleen Ciccone kon volgen - haalde hij op zijn piek 38,2 (!) kilometer per uur... Net als op de slotbeklimmingen van etappe vier en zes, ging logischerwijs ook de KOM van de slotklim in rit negen eraan. Ze staan nu allemaal op naam van Bernal.

Ganna legt peloton op de pijnbank, Buchmann en Bernal maken indruk

Voor deel twee van de Giro d'Italia moeten we iets inventiever zijn, aangezien Bernal de cijfers uit de tweede week niet op zijn Strava heeft gezet. Toch kunnen we de sleuteletappes wel degelijk onder de loep nemen, met dank aan enkele andere renners. Eerst de elfde etappe, de rit waarin Evenepoel de Giro-winst uit z'n handen zag glippen op het Toscaanse grind. De jonge Belg kon niet mee toen Filippo Ganna op de eerste van vier stroken vol doortrok, met Bernal in het wiel. De Italiaanse tijdritkoning beukte deze sector over aan 45,1 kilometer per uur en een piek van 69,1 per uur. Op zijn piek trapte Ganna 1.046 watt weg. Het zorgde voor vele scheuren in het peloton, die richting sector twee maar ternauwernood konden worden hersteld.

Op stroken twee en drie keerde de rust wat terug, al werd het tempo constant hoog gehouden door onder meer Astana-Premier Tech. Toch was het Emanuel Buchmann die voor definitieve verschillen zorgde. Na de vierde en laatste strook (waar de Duitser met de andere favorieten aan 37 per uur overheen jakkerde) ging hij aan op de geasfalteerde slotklim. Op zijn piek legde Buchmann 735 watt aan de dag, vermogens die we bij de bijna even zware Bernal ook al zagen. Het was dan ook niet gek dat Bernal de aanval kon beantwoorden. Buchmann voltooide de klim aan gemiddeld 387 watt, met zijn 59 kilo goed voor 6,56 watt per kilogram! Dat zijn gemiddeldes die langzaam in de buurt komen van de vermogens die Tadej Pogacar vorig jaar in de Tour overlegde. Bernal had op de laatste oplopende rechte lijn naar de meet zelfs nog wat over om Buchmann nog wat seconden aan te smeren.

Zoncolan en onzichtbare etappe leggen weelde Bernal definitief bloot

De tweede week in de Giro d'Italia werd afgesloten met twee monsterlijke bergetappes. De veertiende etappe finishte op de Monte Zoncolan. Het was de dag dat Bernal dit keer met Simon Yates op pad ging en ook de Brit kon de Colombiaan uiteindelijk niet volgen. Hoe hard Bernal dit keer ging, kunnen we niet precies zeggen. Wel kunnen we kijken naar Damiano Caruso, die na Bernal en Yates als derde klassementsrenner over de meet kwam. De verrassende Italiaan van Bahrain Victorious kwam op 39 seconden van Bernal binnen. Zijn gemiddelde vermogen over de laatste 12,34 kilometer? 401 watt! Piekvermogen? 725 watt. Bernal ging dik boven de 6,0 watt per kilogram, gezien het feit dat Caruso de Zoncolan aan 5,98 watt per kilogram beklom. Het was verre van genoeg...

De zestiende etappe was de laatste van de tweede week, een werkelijk gruwelijke rit door de plensende regen. Er stonden 5.500 hoogtemeters gepland, maar dat werden er minder na een verkorting van het parcours. De concurrenten van Bernal mochten er blij mee zijn, want andermaal haalde de INEOS-kopman uit. Hij ging op de Passo Giau weg en daalde gecontroleerd naar zijn tweede etappezege. Bij zijn aanval - halverwege de slotklim - reed Caruso in zijn wiel. De Italiaan piekte richting 685 watt, maar kon Bernal simpelweg niet volgen. Toch ging hij met 33.27 minuten harder dan ooit op deze klim. Bernal ging dus nóg harder. Dat Caruso en Romain Bardet 'slechts' 27 seconden toegaven bij de finish, kwam vooral omdat Bernal geen risico's nam in de afdaling én hij deed bij de finish nog even rustig zijn jasje uit voor een goede finishfoto.

Bardet nam overigens wél alle risico's. Hij reed ondanks de regen een KOM op de afdaling van de Passo Giau uit de boeken. 53,6 kilometer per uur gemiddeld en 83,9 per uur op z'n piek (zie hieronder). Bardet kwam op die manier bij Caruso. Het was schade beperken, want na twee weken Giro d'Italia lijkt de strijd om het roze toch wel beslist. Als Bernal op z'n fiets blijft zitten, is plek twee het hoogst haalbare. Bernal was in de eerste twee weken simpelweg te goed...

Voor meer Gespot op Strava, klik hier.

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: b.vanderploeg@indeleiderstrui.nl)